— Bilmem ki?
Biraz aradan sonra Tom yine sordu.
— Hucky, Hoss Williams konuflmalar›m›z› duyuyor mu aca-
ba?
— Elbette. Yani, Hoss’un ruhu duyuyordur.
— Bay Williams desen daha iyi olurdu.
— Herkes ona Hoss derdi de. Hem ölüler böyle fleyleri
umursamazlar.
Az sonra Tom, korkuyla arkadafl›n›n kolunu s›kt›.
— Duydun mu?
— Evet, geliyorlar. Ne yapmal›y›z?
— Bizi görürler mi?
— Onlar kedi gibi karanl›kta da görür Tom!
— Bir fley yapm›yoruz ki! Sessiz durursak bizi görmezler.
Soluk almaktan çekinerek olduklar› yerde kald›lar. Uzak-
tan, anlafl›lmaz konuflmalar duyuluyordu. Tom;
— fiuraya bak! Nedir bu, diye f›s›ldad›.
— Ne olacak, fleytan atefli! Ah Tom, ne diye geldik bura-
ya?
Ellerinde teneke fenerle birkaç kifli belirmiflti. Huck;
— Üstelik üç kifliler. Dua etmesini bilir misin, diye sordu.
— Denerim. Ama bize dokunamazlar.
— Bunlar insan! Tom, biri Muff Potter! Sesinden tan›d›m.
Bizi görmez. Çünkü ayyafl›n biri!
— Durdular... Yine yürüyorlar. Ben de ötekini tan›d›m Huck!
K›z›lderili Joe bu!
— fieytanlara rastlasak belki daha iyi olurdu. Amaçlar› ne
bunlar›n?
19
