DAVID, ANNES‹NDEN AYRILIYOR
Annemden ilk kez ayr›l›yordum. Beni sevgiyle kucaklay›p
uzun uzun öpüflünü hiç unutamam.
Bindi¤imiz posta arabas›n›n beygiri, belki de posta bekle-
yenleri üzmekten hofllan›yordu. Çünkü çok yavafl gidiyordu.
Sürekli uyuklayan arabac› olmasa da Yarmounth’a gidebile-
cek kadar, yolu bildi¤i anlafl›l›yordu.
Peggotty’nin kuca¤›nda tafl›d›¤› sepetin içinde, yol bo-
yunca bütün gereksinmemizi bol bol karfl›layacak kadar yiye-
cek vard›.
Araba Yarmounth sokaklar›nda ilerlerken Peggotty oray›
övüyordu:
– Buran›n dünyada efli yoktur David; özellikle deniz ürün-
lerini çok seveceksin.
11
