Ham, bizi karfl›lamaya gelmiflti. Uzun boylu, k›v›rc›k sar›
saçl›, çocuksu yüzlü bir delikanl›yd›. Kentten ç›k›p; gemi tez-
gâhlar›n›, hurdac›lar›, halat üreticilerini, denizcileri geçerek
kumsala vard›k.
Ham:
– Evimize geldik Bay David, dedi.
Çevrede ev göremiyordum. Kumsalda; ters döndürülmüfl
eski, büyükçe bir tekneden baflka bir fley yoktu. Biraz daha
yaklafl›nca kap›s›n›, pencerelerini, çat›s›n› seçebildim. Kara-
ya çekilip eve dönüfltürülmeden önce, y›llar boyu denizlerde
dolaflm›fl olmas› en ilgi çekici yan›yd›.
Kap›da bizi beyaz önlüklü bir kad›n karfl›lad›. Ad› Bayan
Gummidge (Gamiç) imifl. Yan›nda küçük bir k›z vard›. Onun
ad›ysa Emily (Emili)’ydi.
Yemekten sonra Bay Peggotty’yle konuflurken, Ham’in
denizde bo¤ulan kardeflinin o¤lu oldu¤unu; küçük Emily’nin
ise gene denizde bo¤ulan bir akrabas›n›n k›z› oldu¤unu ö¤-
rendim. Bay Peggotty hiç evlenmemiflti. Bizi karfl›layan ka-
d›nsa, yoksulluk içinde ölen bir arkadafl›n›n kar›s›ym›fl.
Bay Peggotty’nin böylesine iyi yürekli biri oluflu beni çok
duyguland›rm›flt›.
Ertesi sabah, deniz kabuklar›yla süslü odama vuran gü-
nefl ›fl›¤›yla uyand›m. Coflku içinde giyinip Emily’yle k›y›ya
kofltum.
– Ben denizden korkar›m, dedi Emily.
12
