bir fley oldu¤unu bildi¤imden, baflka yerlere bakard›m. Göz
göze geldi¤im bir çocuk, bana dilini ç›kar›rd›. Aç›k kap›dan
süzülen günefli, sürüden ayr›lm›fl, kiliseye girmek isteyen bir
koyuna benzetirdim. Duvarda as›l› resimleri inceledikten son-
ra, bahçede gömülü ölüleri düflünürdüm. Ard›ndan da vaaz
kürsüsünün oyun oynamaya ne kadar uygun oldu¤unu dü-
fllerken uykuya dal›p gürültüyle yere düflerdim. Peggotty öf-
kelenir, beni d›flar› ç›kar›rd›.
Bir akflam, Peggotty’yle oca¤›n karfl›s›nda oturmufltuk.
Timsahlar› anlatan bir kitab› yüksek sesle okuyordum. An-
nem evde yoktu. Okumaktan yorulunca, uykumu da¤›tmak
için, dikifl diken Peggotty’yi izlemeye bafllad›m. Birden, ona
neden evlenmedi¤ini sordum. Biraz öfkeli olarak:
– Bu soru da nereden akl›na geldi flimdi? deyifli, uykumu
kaç›rmaya yetmiflti.
– Güzel bir kad›ns›n.
– Ben mi? fiu timsah kitab›n› biraz daha oku.
Yeniden okumaya bafllad›m. Amerika timsahlar› bölümün-
deyken annem geldi. Yan›nda, Pazar günü kiliseden ç›k›nca
bizimle eve kadar yürüyen Bay Murdstone (Mördston) da var-
d›. Annem bana sar›lm›flt›; ancak, adam saçlar›m› okflamaya
bafllay›nca elini ittim. Bay Murdstone, ayr›l›rken annemin elini
öptü. Bana dönerek:
– ‹yi geceler çocu¤um, dedi.
– ‹yi geceler, diye yan›tlad›m.
8
