flamlar›n› elinize teslim ediyorum. Kayboldu¤u gece, Bay
Brownlow’un evinden ç›kan Oliver’› al›p Fagin’e götüren k›z
benim.
– Siz mi?
– ‹flte ben o tehlikeli, korkunç insan›m. H›rs›zlar›n aras›n-
da yafl›yorum. fiimdiye kadar hep bu insanlar›n içinde otur-
dum. Baflka bildi¤im bir yaflam yok. Bilseniz bazen nas›l du-
rumlarla karfl›lafl›yorum, o zaman bana daha çok ac›rs›n›z.
Benim burada oldu¤umu duysalar, beni bir kurflunda öldürür-
ler. Size duydu¤um bir fleyi söylemeye geldim. Monks ad›n-
da birini tan›yor musunuz?
– Hay›r.
– O sizi tan›yor ve burada oldu¤unuzu biliyor. Ben de
onun arac›l›¤›yla sizi buldum.
– Bu ad› hiç duymad›m.
– Belki baflka bir ad› daha vard›r. Bunu daha önce de dü-
flünmüfltüm. Dün gece onun Fagin’le konufltuklar›n› duydum.
Oliver’›n burada oturdu¤undan da haberleri var. Onu yine ele
geçirmeyi tasarl›yorlar. Monks, Fagin’e para verip Oliver’› ge-
riye döndürmeyi ve yeniden çeteye sokmay› düflünüyor.
– Ama niçin?
– Pek anlayamad›m. Konufltuklar›n›n hepsini duymam
olanaks›zd›. Monks, Fagin’e, “Oliver’›n do¤umuna ait gerçek,
nehrin dibinde yat›yor.” dedi. Sonra Oliver’la ilgili bir konudan
söz ettiler.
– Bütün bunlar nedir, anlayamad›m.
– Gerçe¤i anlat›yorum size bayan. Belki bunlar› benim
122
