yanlar›na geldi. Oliver birden onun kollar›na at›ld›.
– Sevgili o¤lum, can›m o¤lum. Tanr› bana yard›m etti. Ge-
ri dönece¤ini biliyordum. fiimdiye kadar nerelerdeydin? Seni
asla unutmad›m, diye ba¤›rd› Bayan Bedwin.
Oliver’la yafll› kad›n gülüflüp konuflmaya bafllad›lar; ba-
zen de a¤lafl›p birbirlerini öpüyorlard›. Bay Brownlow, Rose’u
baflka bir odaya götürdü ve orada Nancy’nin Rose’a anlatt›¤›
öyküyü dinledi.
Bay Brownlow:
– Bu çok garip bir s›r. Monks denilen bu adam› bulamaz-
sak öykünün tamam›n› ö¤renemeyiz.
– Bize ancak Nancy yard›m edebilir. Onu da gelecek pa-
zara kadar göremeyece¤iz. Oysa teyzem pazardan önce ka-
sabaya dönmek niyetinde.
– Teyzene durumu aç›klamal›s›n ve Londra’da bir iki haf-
ta daha kalmas›n› rica etmelisin. Gelecek pazar gecesi Lond-
ra Köprüsü’ne seninle birlikte gidece¤iz. O zamana kadar bir
fley yapmam›za olanak yok gibi. Bu s›rr›, Oliver’dan bile sak-
lamam›z› rica ediyorum.
– Tabi ki saklayaca¤›z. Onun mutlulu¤unu gölgelendire-
cek hiçbir fley yapmamal›y›z.
– Haydi, arkadafllar›m›z› daha fazla yaln›z b›rakmayal›m.
Sevgili yavrum, belki de otele dönmeden önce, bizimle çay iç-
mek kibarl›¤›nda bulunursunuz.
* * *
126
