– Evet, efendimiz. Silâhflorlardan biri yaral›yd›. Böy-
lece kral›n dört silâhfloru, biri yaral› üstelik; bir de çocuk,
kardinalin en müthifl koruyucular›ndan dördünü öldür-
müfller ve yaralam›fllar.
– Ama flafl›rt›c› bir fley bu. Dört adam ki bunlar›n ara-
s›nda bir yaral›yla bir de çocuk var diyorsunuz, öyle mi?
– Gencecik bir delikanl›. Ama öylesine yürekli ki, ma-
jestelerine ondan söz etmek isterdim.
– Ad› neymifl bu delikanl›n›n?
– D’Artagnan, efendimiz. Çok eski bir arkadafl›m›n
o¤lu. Kral baban›zla savaflm›fl bir adam›n o¤ludur.
– Bu delikanl›n›n iyi yetifltirilmifl oldu¤unu söylüyor-
sunuz yani. Anlat›n bana Tréville!
– Söyledi¤im gibi, D’Artagnan hemen hemen bir ço-
cuk efendimiz. Silâhflor olma onuruna eriflmifl de¤il.
Kardinalin koruyucular› ona çekilmesini söylemifller.
– fiu hâlde görüyorsunuz ki Tréville, bu olayda hata-
l› olan koruyucular.
– Do¤ru, efendimiz. Kesinlikle ona çekilmesini emret-
mifller. Ama o yürekten bir silâhflor ve majestelerine
ba¤l› oldu¤unu söyleyerek silâhflorlarla birlikte kalm›fl.
– Yürekli delikanl›ym›fl.
– Onlarla birlikte kalm›fl ve Kardinali küplere bindiren
o müthifl k›l›ç darbesini Jussac’a vuran da oymufl.
– Jussac’› yaralayan oymufl ha! Bir çocuk! Bu ola-
maz Tréville!
52
