D’Artagnan’›n gözünden kaçmam›flt› bu hatalar. fiimdi
daha dikkatli davran›yordu. Jussac, ifli bitirmek için kor-
kunç bir darbe vurdu. D’Artagnan e¤ildi. K›l›c›, Jussac’›n
k›l›c›n›n alt›ndan geçerek adam›n gövdesine giriverdi.
Jussac bir bo¤a gibi devrildi.
Bu ifle bir son vermek gerekiyordu. Öteki koruyucu-
lar gelip hepsini durdurabilirlerdi. Athos, Aramis ve D’Ar-
tagnan, Bicarat (Bikara)’y› çevirerek k›l›c›n› vermesini
söylediler. Bicarat baca¤›ndan yaral› oldu¤u ve hepsine
karfl› tek bafl›na kald›¤› hâlde bunu kabul etmedi. Fakat
Jussac, bir dirse¤i üzerinde do¤rulup Bicarat’ya davra-
n›fl›n›n yanl›fl oldu¤unu söyledi. D’Artagnan gibi bir Gas-
kon olan Bicarat gülmekle yetindi. Yeri göstererek:
– Bicarat tek bafl›na da olsa burada ölecek, dedi.
Jussac:
– Onlar sana karfl› dört kifli. Bitir art›k, emrediyorum!
Bicarat:
– Madem emrediyorsun, o zaman baflka! diye yan›t-
lad›. K›l›c›n› atarak bekledi.
Silâhflorlar k›l›çlar›yla Bicarat’y› selâmlad›ktan sonra,
onlar› k›nlar›na soktular. Sonra ayakta kalan tek koruyu-
cu Bicarat’n›n yard›m›yla Jussac’›, Cahusac (Kayüzak)’›
ve Aramis’in yaralad›¤› askeri eve tafl›d›lar. Dördüncüsü
ölmüfltü. Böylece düflmanlar›n›n k›l›çlar›n› ald›lar ve kral-
lar gibi mutlu bir biçimde M. Tréville’in kona¤›na do¤ru
yürüdüler. Yolu enlemesine kaplam›fllard›. Silâhflorlar
47
