M. Tréville saraydan ayr›lmad›. Akflam olunca da,
oyuna gitti. Kral, kazanmas›n› sever ve kazan›rd› da. Bu
yüzden çok mutluydu. Tréville’i görünce:
– Buraya gelin silâhflorlar›n komutan›, dedi. Buyurun.
Size ne düflündü¤ümü söyleyece¤im. Kardinalin, adam-
lar›n›z› flikâyete geldi¤ini ve bu akflam hastaland›¤›n› bi-
liyor musunuz? Sizin silâhflorlar›n›z korkunç insanlar...
Bunlar as›lacak adamlar!...
Tréville, kral›n sözü flimdi nereye getirece¤ini hemen
anlam›flt›.
– Hay›r, efendim! dedi. Tersine onlar kuzu gibidirler.
K›l›çlar›n› yaln›zca majestelerine hizmet için çekmek is-
terler...
Kral:
– Dinleyin Bay Tréville, dedi. Dinleyin. Sizin bütün
söyleyeceklerinize inanaca¤›m› da sanmay›n. Bana
“Adil Louis” denildi¤ini de akl›n›zdan ç›karmay›n Bay
Tréville. Birazdan görece¤iz.
– Adil oldu¤unuzu bildi¤im içindir ki, gönül rahatl›¤›y-
la bekleyece¤im efendim.
– Bekleyiniz öyleyse bay›m, bekleyiniz. Sizi uzun sü-
re bekletmeyece¤im.
fians dönmüfl ve kral kaybetmeye bafllam›flt›. Oyun-
dan çekilmek yerinde olacakt›. Kral, kazand›¤› paray›
ceplerinden birine koyduktan sonra sordu:
– Bu ifl nas›l olmufl, anlayal›m! Bilirsiniz ki sevgili si-
50
