189
yoğunlaşmıştır: fındık kırma fabrikaları, ke-
reste fabrikaları ve bakır atölyeleri. Büyük sa-
nayi 1970’lerde gelişmeye başlamıştır. Aksu
Kâğıt Fabrikası, peynir ve tereyağı fabrikası,
Fiskobirlik Fındık İşleme Tesisi, sunta fabri-
kası ve et kombinası, şehirdeki büyük sanayi
kuruluşlarıdır. Turistik Yerler: Giresun’da, Gi-
resun Adası, Hacı Hüseyin ve Hacı Mikdad
camileri. Şebinkarahisar ve yöresi: Şebinka-
rahisar Kalesi, Kurşunlu Camii (1587), Fah-
reddin Behram Şah Camii (12. yüzyıl sonu
veya 13. yüzyıl başı), Fatih Camii, Taşmescit
(1352), Şebinkarahisar’ın 15 km doğusunda,
kayalara oyulmuş 4 katlı, 32 odalı Meryem
Ana Manastırı. Tirebolu: Merkez Kalesi. Es-
piye: Andoz Kalesi (Roma dönemi).
GiRESUN (27)
Doğu Karadeniz Bölümü’nde, aynı adlı ilin mer-
kezi olan kent. Nüfusu 116.310 (2008). Tarih:
İl merkezi, temeli bazalt kayalarından oluşan
küçük bir yarımadanın çevresinde ve kıstağı
üzerinde kurulmuş tarihî bir kenttir (İlk Çağın
tanınmış Kerasus Limanı). Giresun’da, doğa
koşulları elverişli olmasına karşın, turizm ge-
lişmemiştir. Bölgenin ilk ahalisi, eski Anadolu
kavimleridir; sonraki çağlarda Orta Asya’dan
buralara göçen Kalipler, Tibarenler, Mosinekler
gibi Türk oymakları bölgeye yerleştiler. Sonra-
dan MÖ 9. yüzyıl sonlarında Miletliler, bu-
günkü Giresun yakınında Çitlakkale denilen
yerde “Kerasus” kentini kurdular. Kent, adını
yörede yetişen yabani kirazlardan (Ceresia) alır.
MÖ 183’te Pontus Kralı I. Pharnakos, Kerasus’u
zaptetti, savaşlar sırasında yıkılan kentin yerine
2 km kadar doğudaki yarımada üzerinde yeni
bir kent kurdu. Bu yeni kente Pharnakia dendi.
MÖ 172’de Pontus’u yenen Romalılar Pharna-
kia’yı ele geçirdi. Roma egemenliği altında
Pharnakia’nın adı yine Kerasus oldu ve kent,
imparatorluğun ikiye bölünmesi üzerine 395’te
Bizans’a bağlandı. Fatih Sultan Mehmet’in
1461’de Trabzon’u alması üzerine, Kerasus da
Osmanlı Devleti topraklarına katıldı ve kente Gi-
resun adı verildi. Giresun, Osmanlı döneminde
Tanzimat’a kadar Trabzon’un bir ilçesi oldu.
Bundan sonra, önce Şebinkarahisar’a, sonra
yine Trabzon’a bağlı bir ilçe merkezi hâline ge-
tirildi. 1920’de mutasarrıflık, 1923’te de il oldu.
Güzel Sanatlar: Pontus Kralı Farnakes tarafın-
dan yapıldığı sanılan Giresun Kalesi’nin içkale
kısmında bir saray kalıntısı ve kalenin kuze-
yinde büyük mağara sığınakları; Aksu Irma-
ğı’nın tam karşısında bulunan Giresun
Adası’nda Bizans döneminden kare planlı bir
kale ve bir manastırın kalıntıları; biri günü-
müzde çocuk kitaplığı olarak kullanılan iki ki-
lise; eski Lonca Yolu üzerindeki bir kaya
tapınağı olan ve Hristiyanlığın ilk yayıldığı dö-
nemde yapılan Meryem Ana Kilisesi; Hacı Hü-
seyin Camii (1594), Hacı Mikdad Camii (1661
ve 1841’de iki kez onarılmış, 1889’da yeniden
yapılmıştır), Kale Camii (1830, 1912’de yeni-
den yapılmıştır); Seyid’ül Vakkas Türbesi (19.
yüzyıl; Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de ölen
uçbeyi anısına yapılmıştır), Kurtuluş Savaşı ga-
zisi Topal Osman Ağa’nın mermerden anıt me-
zarı.
Giresun'un ilçelerinden Şebinkarahisar'dan bir görünüm
GİRESUN’UN İLÇELERİ
İlçe
İlçe Nüfusu
Merkez
116.310
Alucra
9.032
Bulancak
59.857
Çamoluk
7.822
Çanakçı
7.763
Dereli
22.124
Doğankent
7.050
Espiye
31.262
Eynesil
14.739
Görele
30.232
Güce
8.839
Keşap
20.847
Piraziz
14.834
Şebinkarahisar 22.335
Tirebolu
29.439
Yağlıdere
19.281
Toplam 421.766 (2008)
Giresun Adası'ndan kentin görünümü
