191
tarım ürünleri mısır, fındık, patates, elma
ve armuttur. Yüksek kesimlerde hayvancı-
lık ve arıcılık yapılır. Denize kıyısı yoktur.
Tirebolu ilçesine bağlı bucakken 9 Mayıs
1990’da 3644 sayılı Kanunla ilçe olmuştur.
Nüfusu: 7.050 (2008)
ESPİYE
Giresun iline bağlı ilçe ve bu ilçenin
merkezi olan kent. Giresun’un 27 km do-
ğusunda, Karadeniz kıyısında, Giresun’a
40 km uzaklıktadır. İlçe toprakları, dar bir
kıyı şeridi ile bunun hemen ardından
yükselen Giresun Dağları üzerinde kurul-
muştur. Dağların denize bakan yamaç-
ları, fındık bahçeleriyle doludur. Bunların
üst kısmında gürgen, kızılçam, akçaağaç,
meşe, kestane, sarıçam, kayın, ladin ve
köknar ağaçları yer alır. Yüksek kesim-
lerde hayvancılık açısından verimli yay-
lalar bulunur. Özlüce ve Yağlıdere
başlıca akarsularıdır. Ekonomisi tarıma
dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri fındık ve
mısır ile az miktarda yetiştirilen çay, pa-
tates, elma ve armuttur. Kıyı kesimle-
rinde balıkçılık önemli gelir kaynağıdır;
en çok hamsi avlanır. İlçe topraklarında
bakır yatakları işletilir. Zengin bir orman
örtüsüne sahip olmasına rağmen, or-
mancılık fazla gelişmemiştir. İlçede Trab-
zon Rum İmparatorluğu döneminden
kalma yapı kalıntıları, Cenevizlilerin de
bölgeye yerleştiklerini gösterir. Beledi-
yesi 1954’te kurulmuştur.
Nüfusu: 31.262 (2008)
EYNESİL
Giresun iline bağlı ilçe ve bu ilçenin
merkezi olan kent. Karadeniz kıyısında,
Giresun-Trabzon karayolu üzerindeki ilçe
toprakları, dar kıyı ovası ve hemen ardın-
dan yükselen dağlardan meydana gelir.
Ekonomisi tarıma dayalıdır. İlçede yeti-
şen başlıca tarım ürünleri fındık ve çay-
dır. Mısır, patates, elma ve armut üretimi
iç tüketime yöneliktir. Kıyı kesimlerinde
balıkçılık, dağlık bölgelerde küçükbaş
hayvan besiciliği yapılır. 1960’ta ilçe
merkezi olmuş, belediyesi 1953’te kurul-
muştur.
Nüfusu: 14.739 (2008)
GÖRELE
Giresun iline bağlı ilçe ve bu ilçenin
merkezi olan kent. Giresun’un 56 km do-
ğusunda, Giresun-Trabzon kıyı yolu üze-
rindedir. İlçe toprakları, dar kıyı ovası ve
hemen ardından yükselen dağlık arazi-
den meydana gelir. Dağlar, gür orman-
larla kaplıdır. Başlıca akarsuyu Çanakçı
Deresi’dir. Dağlardan kaynaklanan suları
küçük dereler toplar. İlçe ekonomisi, ba-
lıkçılık, tarım (fındık, mısır, elma), fındık
kırma ve karoser yapım tesislerine daya-
lıdır. İlçe topraklarında demir yatakları
bulunur. Cenevizliler tarafından Görelle
adıyla kurulan ilçe, Giresun iliyle birlikte
14. yüzyıl ortalarında Hacı Emiroğulları
Beyliği’nin egemenliğine girdi; 1461’de
kesin olarak Osmanlılara bağlandı. İlçe
belediyesi 1873’te kuruldu.
Nüfusu: 30.232 (2008)
GÜCE
Giresun iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Giresun’un doğusunda, kı-
yıdan 14 km içeridedir. İlçe toprakları
genelde dağlıktır. Ekonomisi tarıma da-
yalıdır. Yüksek kesimlerde hayvancılık ve
arıcılık yapılır. Tirebolu merkez bucağına
bağlı, belediyesi bulunan bir köyken, 9
Mayıs 1990’da 3644 sayılı Kanunla ilçe
oldu.
Nüfusu: 8.839 (2008)
KEŞAP
Giresun iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. İlçe merkezi, Karadeniz kı-
yısında bir tepenin eteğinde, il merkezi
Giresun’un 12 km doğusunda kurulmuş-
tur. İlçe toprakları diğer kıyı ilçelerinde
olduğu gibi, dar kıyı şeridi ve hemen ar-
dından yükselen dağlardan meydana
gelir. Dağlar kızılağaç, kayın ve ladin
ağaçlarıyla kaplıdır. Keşap Deresi, dağ-
lardan kaynaklanan suları toplar. İlçe
ekonomisi tahıl (özellikle mısır) ve fındık
üretimine dayanır. Kıyı kesiminde balık-
çılık, dağlık bölgelerde ise hayvancılık ya-
pılır. Un, fındık kırma fabrikaları, ilçedeki
başlıca sanayi kuruluşlarıdır. 1945’te ilçe
olmuş, aynı yıl belediyesi kurulmuştur.
Nüfusu: 20.847 (2008)
PİRAZİZ
Giresun iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. Giresun’un 25 km batı-
sında,
Giresun-Ordu
kıyı
yolu
üzerindedir. İlçe toprakları dar kıyı şeridi
ve hemen bunun ardından yükselen dağ-
lardan meydana gelmiştir. Dağlar orman-
larla kaplıdır. Ekonomisi tarıma dayalıdır.
Başlıca tarım ürünleri fındık, mısır ve fa-
sulyedir. Ormancılık ilçe ekonomisinde
önemli yer tutar. Balıkçılık iç tüketime yö-
neliktir. Fındık kırma atölyeleri başlıca
sanayi kuruluşlarıdır. Bulancak ilçesine
bağlı bir bucak iken, 19 Haziran 1987’de
3392 sayılı Kanunla ilçe oldu.
Nüfusu: 14.834 (2008)
ŞEBİNKARAHİSAR
Giresun iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. İlçe toprakları dağlıktır. Ku-
zeyinde Giresun Dağları güneyinde Kelkit
vadisi yer alır. Dağlardan kaynaklanan su-
ları Kelkit Çayı toplar. Avutmuş Deresi’nin
Kelkit Çayı’na katıldığı yerde düzlükler
vardır. Geçim tahıl tarımı, sebzecilik ve
madenciliğe (simli kurşun madenleri, lin-
yit ve şap yatakları) bağlıdır. İlçe, adını
şap yataklarından almış olup, üzerinde
kale olan bir tepenin eteğinde kurulmuş-
tur. Cumhuriyet döneminde bir süre il
merkezi oldu. 1473’te Osmanlı toprakla-
rına katıldı. 16. ve 17.yüzyıllarda Celâlî
Ayaklanmalarından oldukça etkilendi.
19.yüzyılın ortalarına dek Trabzon eyale-
tinin Karahisarışarkî sancağı sınırları için-
deyken 19.yüzyılın sonlarında Sivas
vilayetine bağlı bir sancak oldu. 1882’de
belediyesi kuruldu. Cumhuriyet’in ilanıyla
birlikte diğer sancaklarla birlikte il yapıldı.
1933’te ilçe yapılarak Giresun iline bağ-
landı.
Nüfusu: 22.335 (2008)
TİREBOLU
Giresun iline bağlı ilçe ve bu ilçenin mer-
kezi olan kent. İl merkezine 39 km mesa-
fededir. İlçe Hartiş Irmağı’nın Karadeniz’e
ulaştığı noktanın batısında ve Giresun-
Trabzon kara yolu üzerine kurulmuştur. Vi-
rajlı bir yolla Gümüşhane’ye bağlanır. İlçe
toprakları kıyıdaki dar düzlüklerin hemen
ardından yükselen dağlardan meydana
gelir. Dağlardan kaynaklanan suları Do-
ğankent (Harşit) Çayı ve Gelevera (Öz-
lücü) Deresi toplar. Dağlar kestane,
kızılağaç, ladin ve kayın ormanları ile kap-
lıdır. Yüksek kesimlerde hayvancılık açı-
sından önemli yaylalar vardır. İlçede
fındık, mısır ve elma ekimi oldukça geliş-
miştir.
Nüfusu: 29.439 (2008)
YAĞLIDERE
(Eski adı: Palaklı), Giresun iline bağlı ilçe
ve bu ilçenin merkezi olan kent. Gire-
sun’un güneybatısında, kıyıdan 14 km içe-
ridedir. İl merkezine 40 km mesafededir.
İlçe toprakları dağlıktır. Dağlardan kay-
naklanan suları Yağlıdere toplar. Ekono-
misi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım
ürünleri fındık ve mısırdır. Ayrıca az mik-
tarda çay, patates, elma ve armut yetişti-
rilir. Yüksek kesimlerdeki yaylalarda
hayvancılık yapılır. Espiye’ye bağlı bucak-
ken 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı Ka-
nunla ilçe oldu.
Nüfusu: 19.281 (2008)
GİRESUN’UN İLÇELERİ
