nüfl bak›m›ndan zihnin anlams›z
ürünleri olan rüyalar, birdenbire
çok önemli bir inceleme nesnesi ve
“bilinçalt›na götüren en büyük yol”
hâline geldi. “Rüyan›n iflleyifli”nde,
belli birtak›m mekanizmalar ifl gö-
rüyordu. Bunlar, yo¤unlaflma, yer
de¤ifltirme ve temelde yatan bilin-
çalt› düflüncelerin kendi karfl›tlar›-
na dönmesiydi. Rüyan›n görünür-
deki içeri¤i, örtük bir içeri¤in sahne-
ye konmas›ndan baflka bir fley de-
¤ildi ve psikanalizcinin en temel
edimi olan yorumlama, bu içeri¤i
gün ›fl›¤›na ç›kar›yordu. Pek az say›-
da kimse bu yeni görüfle ilgi duyu-
yordu ve Freud’u izleyenler grubu-
nu oluflturuyordu: Alfred Adler, Ru-
dolf Reitler, Max Kahane, Wilhelm
Stekel gibi. Bu yandafllar, daha
1902’den itibaren her çarflamba gü-
nü Freud’un evinde toplan›yorlard›.
Çok geçmeden onlara Paul Federn
ve Hans Sachs da kat›ld›. Ama psi-
kanalizin cinselli¤e iliflkin görüflü
skandal yaratmaktan geri kalm›yor-
du. C
insellik Üzerine Üç Dene-
me
’nin (Drei Abhandlungen zur Se-
xualtheorie) yay›mlanmas›, genel-
likle kabul edilmifl görüfllerin birço-
¤unu y›kt›. Freud bu kitab›nda, ço-
cu¤un etkin bir cinsellik sergiledi¤i-
ni ve en sap›k özellikleri bile tafl›sa-
lar, bütün cinsellik biçimlerinin her
insan varl›¤›n›n fantazmalar›nda
mevcut oldu¤unu ileri sürerek nor-
mal ile patolojik aras›nda s›n›r ol-
mad›¤›n› savundu. ‹tiraf edilmesi
olanaks›z olarak görülen isteklerini
aç›klayan bir genç k›z olan Dora’n›n
tedavisi dolay›s›yla birçok kimse
Freud ile çat›flt›. Freud, bu genç k›-
z›n hastal›¤›n› ele al›rken aktar›m›n
modellefltirilmesini sa¤lam temel-
lere oturttu. Bu genç k›z›n hastal›¤›-
na iliflkin gecikmifl yay›nla efl za-
manl› olarak 1905’te
fiaka ve Bilin-
çalt›yla ‹liflkisi
(Der Witz und Seine
Beziethung zum Unbewussten) ya-
y›mland›. 1906 y›l›nda psikanaliz
hareketinin ortaya ç›k›fl›yla Freud,
yaln›zl›ktan kurtuldu. Hat›r› say›l›r,
itibarl› psikiyatrlar psikanaliz görü-
flüne kat›lm›fllard›. Bu psikiyatrlar,
her ikisi de ‹sviçreli olan ve böylece
yeni yeni ortaya ç›kan bu bilime
üniversitenin deste¤ini sa¤layan ve
uluslararas› bir boyut kazand›ran
Eugen Bleuler ve onun ö¤rencisi
Carl Gustav Jung’du. Hareket art›k
geliflmeye bafllam›flt›. 1908 y›l›nda
Viyana Psikanaliz Derne¤i’nde otuz
iki üye bulunuyordu ve bu dernek
Salzburg’da ilk kongresini yapt›. Ay-
n› y›l, Bleuler’in ve Freud’un yöneti-
minde olan ve Jung’un yaz› iflleri
müdürlü¤ünü yapt›¤› ilk psikanaliz
104
