126
ki eserlerinin tafl›yaca¤› bütün öz-
günlü¤ü, özellikle de özellefltiriye
olan e¤ilimini, tohum halinde içe-
rir. Delikanl›l›¤›nda daima do¤ru
hareket etmek amac›yla entelektü-
el ve moral yeteneklerinin geliflme-
si için bir program haz›rlamay› ta-
sarlar. On dokuz yafl›ndan bafllaya-
rak en küçük eylem ve düflüncele-
rini didik didik edip elefltirdi¤i bir
günlük (tüm yaflam› boyunca süre-
cek ve binlerce sayfa tutacak) tutar.
Tolstoy’un geliflim çizgisini defa-
larca sapt›racak derin krizlere kar-
fl›n onun kiflisel ütopyas› çok erken
oluflur. Bu ütopya, sadece bireyin
manevi mükemmelli¤inin kötülük
ve yalanla daha iyi bafl edebilece-
¤i, çünkü bu konuda toplumsal re-
formlar›n bile yetersiz kalaca¤›,
toplumun insan› yozlaflt›rd›¤› flek-
lindedir. 1856’da bu ayk›r› düflün-
yeyi gönderdi¤i Sovremennik der-
gisinin yönetmeni flair Nekrasov,
hikâyeyi derhal yay›mlamaya ka-
rar verir. ‹lk hikâyesinin yay›mlan-
mas›ndan sonra pefl pefle ç›kan
‹lk
Gençlik
(1854) ve
Gençlik
(1857)’le
Tolstoy, döneminin en tan›nm›fl
yazarlar› aras›nda yer ald›. Nekra-
sov, Turgenyev’e flöyle der: «‹flte
yeni bir yetenek, hem de kesin gö-
rünen bir yetenek.”
Bu üçleme içinde geçmifl y›llara
duyulan özlemden, çocuklu¤un
masumiyetinden, dünyay› keflfe-
diflteki tazelikten çok daha fazlas›-
n› bar›nd›r›r. Tolstoy’un gelecekte-
