49
den oluflur. Bunlar dev boyutlu ol-
malar›na ra¤men yuvarlak hatl› ve
yumuflak figürlerdir. Oysa ayn› sa-
natç› hemen hemen ayn› tarihlerde,
bu geometrik
Üç Müzikçi
tablosu-
nun büyük boyutlu iki versiyonunu
gerçeklefltirir. Bu çal›flma ad›na va-
r›ncaya kadar
Çeflmebafl›nda Üç Ka-
d›n
’›n paradoksal bir yans›mas›d›r.
Di¤erinden pek az farkl› olan bu ver-
siyonda (New York Modern Sanat
Müzesi’ndedir) kare biçimli bir oda-
n›n bir köflesinde klarnet çalan bir
Pedrolino, gitar çalan bir Arlecchino
ve elinde aç›k bir partisyon tutan bir
papaz yer al›r. Düz olarak vurulmufl
homojen renklerin (K›rm›z›, sar› ve
kahverengilere beyaz ve mavi karfl›-
l›k verir.) yaratt›¤› uyum içinde,
maskeli bu üç kifli bir masan›n arka-
s›nda dururlar. Masan›n alt›na bü-
yük bir köpek uzanm›flt›r. Köpe¤in
kahverengi tüyleri bir gölgeyle birbi-
rine kar›fl›r gibidir. Picasso bu iki tu-
val ile, hem pembe döneminin te-
malar›n› (müzik, ‹talyan komedisi)
hem de sentetik kübizmin biçimsel
amaçlar›n› yeniden bulur.
PICASSO MÜZELER‹
Picasso’nun, kendi ad›n› tafl›yan
iki müzenin kurulmas›na do¤ru-
dan katk›s› olmufltur: 1949’da An-
tibes’deki Gri-
maldi fiatosu Pi-
casso
Müzesi
olur; yaflayan bir
sanatç› için aç›-
lan bu ilk Fran-
s›z müzesine Pi-
casso’nun Dor
de la Souchère
fiatosu müdürü-
nün davetiyle
yerinde gerçek-
lefltirdi¤i yirmi
befl ya¤l› boya
resim ve k›rk
dört desen konur; sanatç›n›n 1952
y›l›nda
Savafl ve Bar›fl
adl› iki pa-
noyla dekorasyonuna katk›da bu-
lundu¤u
Vallauris
Kapellas›,
1959’da ulusal müze hâline getiri-
lir. 1963’te Barcelona’daki Picasso
Müzesi aç›ld›¤›nda yaln›zca Jaime
Sabartés’in ba¤›fllad›¤› eserleri
kapsamaktayken koleksiyon 1968
ve 1970’te sanatç›n›n bizzat yapt›¤›
ba¤›fllarla tamamlanacakt›r:
Las
Meninas
dizisindeki tablolar ve ai-
lesinde kalm›fl olan, sanat hayat›-
