43
ma dönemi öncesi ‹berlere özgü
heykel sanat›n›n damgas›n› tafl›r.
Sanatç›n›n do¤rudan yonttu¤u ilk
ahflap heykeller de t›pk› Gaugu-
in’inkiler gibi primitivizme (ilkelcili-
¤e) duyulan bu özlemle iliflkilidir
(
Fernande
, 1906). Çarp›c› bir çal›flma
olan
Gertrude Stein
veya figürlerin
flimdiden deforme edildi¤i ve büyük
boyutlara ulaflt›¤›
Ç›plak ‹ki Kad›n
gibi 1906 tarihli birkaç eser, sanatç›-
n›n bir y›l sonra gerçeklefltirece¤i
Avignonlu Genç K›zlar
’›n habercile-
ri olarak kabul edilebilir.
ANAL‹T‹K KÜB‹ZMDEN
YAPIfiTIRMA KÂ⁄ITLARA
“Kübist devrim” Braque’›n oldu¤u
kadar Picasso’nun da eseridir. Kü-
bizm, biçimlerdeki artan geometrik-
leflme ve hacimlerin yap›l›fl tarz›n›n
belirginleflmesi (
Üç Kad›n
, 1908) ile
ay›rt edilen Cézanne’c› evrenin ar-
d›ndan, “analitik” olarak nitelenen
bir biçimde oluflur: Hacimler patla-
t›l›r, düzlefltirilir, saydam, aç›k ve
birbirinin içine kayan küçük düz-
lemlere bölünür (
Gitarist
, 1910).
‹llüzyonistlerin geleneksel yöntem-
lerine baflvurmadan ve gerçeklik
duygusunu yitirmeden üç boyutlu
bir nesneyi iki boyutlu bir yüzeyde
nas›l canland›racaklar›n› araflt›ran
Braque ve Picasso, bu ihtiyaçlar›n›
yeni uzlafl›mlarla karfl›lar. Ancak
renk, ›fl›k, hacim ve perspektif gibi
al›fl›lm›fl nirengi noktalar›n›n yerini
Pedrolino ve Colombina, hokkabaz-
lar, akrobatlar (
Top Oynayan Akro-
batlar
, 1905) ve narin yap›l› at cam-
baz› kad›nlar sinsi bir melankoliye
kap›lm›fl gibidirler,
Cambaz Ailesi
(1905) ise meydan soytar›lar›n›n
yoksulluk âleminde dolafl›p durur.
AVIGNONLU GENÇ KIZLAR
Picasso’nun 1906 yaz›nda Katalon-
ya’daki Gosol’da kald›¤› s›rada ger-
çeklefltirdi¤i bir dizi nü, sanatç›n›n
yavafl yavafl bu duygusal esteti¤i b›-
rakt›¤›n› gösterir. Klasik esinli bu
nülerin dolgun ve yuvarlak hacim-
leri canl› pembe fonlar üstünde
yükselir (
‹ki Kardefl
, 1906).
Pembe
Otoportre
’de gözlenen süssüzlük,
sentez ve kesinlik anlay›fl›, Picas-
so’nun sanat›nda belirleyici bir dö-
nüm noktas› oluflturur: Anlams›z
bir maskeye dönüfltürülmüfl yüz ve
geometrik hacimler kübizmin iki te-
mel kayna¤› olan Cézanne’›n ve Ro-
