KAPLUMBA⁄A’NIN ÖYKÜSÜ
Düfles, yürürken Alice’in koluna girerek:
– Yine, seni gördü¤üme çok sevindim, dedi.
Alice de Düfles’i böyle nefleli buldu¤una sevinmiflti.
Belki de mutfakta karfl›laflt›¤› zaman o kadar öfkeli olmas›-
n›n sebebi biberdir, diye düflündü. Kendi kendine:
– Düfles oldu¤um zaman mutfa¤›ma hiç biber sokma-
yaca¤›m, dedi. Belki de insanlar› hep sinirli yapan biberdir.
fieker, çikolata gibi fleyler çocuklar› tatl›laflt›r›r, sirkeyse in-
sanlar› ekfli yüzlü yapar. ‹nsanlar bunlar› bilseler...
Kula¤›n›n dibinde bir ses duyunca, yan›ndaki düflesi
unuttu¤u için s›çrad› Alice.
Düfles:
– fiekerim, bir fley düflünüp konuflmay› unutuyorsun.
Bunun notas›n› flimdi pek iyi hat›rlam›yorum, akl›ma gelin-
ce söylerim, dedi.
Alice:
58
