di¤ini gördü.
Alice, nas›l geri dönece¤ini hiç düflünmeden, tavflan›n
arkas›ndan yuvaya girdi. Gerçekte buras› yuva de¤il, bir
tüneldi.
Alice tünelde ilerlerken, ne oldu¤unu anlayamadan
bofllu¤a düfltü. Karanl›k bir çukurun dibine do¤ru h›zla in-
meye bafllam›flt›. Alice, bu duruma da flafl›rmam›flt›. Asl›n-
da böyle h›zla inerken çevresini göremezdi; ama nas›l ol-
duysa, çevresini seyretmeye ve ne olaca¤›n› düflünmeye
bafllad›.
Nereye gitti¤ini anlamak için, afla¤›s›n› görmeye çal›fl-
t›; fakat çok karanl›kt›, hiçbir fley görülmüyordu. Çevresine
bak›nca, kuyunun duvarlar›n›n dolaplar ve kitap raflar›yla
kapl› olmas› dikkatini çekti.
Sa¤da solda haritalar ve resimler as›l›yd›.
Raflardan birinin önünden h›zla afla¤›ya inerken, bir ka-
vanozu almay› baflard›. Kavanozun üzerinde “portakal re-
çeli” yaz›yordu. ‹çine bakt›¤›nda, kavanozun bombofl oldu-
¤unu gördü.
Afla¤›daki birilerinin bafl›na düfler korkusuyla, kavano-
zu atmak istemedi ve önünden geçti¤i baflka bir rafa yer-
lefltirmeyi baflard›. Alice, bir taraftan da flöyle düflünüyor-
du: Evdekiler beni çok cesur bulacaklar. Ama ben onlara,
evin dam›ndan bile düflsem söyleyemem.
Afla¤›ya... Afla¤›ya... Daha afla¤›ya... Bu düflüfl hiç so-
na ermeyecek miydi? Acaba, flimdiye kadar kaç mil düfl-
müfltü? Yüksek sesle ba¤›rd›:
– Dünyan›n ortas›na yak›n bir yerlere gidiyor gibiyim.
Herhâlde dört mil afla¤›day›m.
(Alice okulda baz› fleyler ö¤renmiflti. Bu bilgilerin yine-
lenmesi için belki uygun bir zaman de¤ildi; ama o yineledi.)
6
