Fare, soru soran bir ifadeyle bakt› ve küçük k›z›n ken-
dine göz k›rpt›¤›n› sand›. Alice:
– Belki ‹ngilizce bilmiyordur, diye düflündü. Belki de bu
bir Frans›z faresidir. Fareye, Frans›zca kitab›ndan an›msa-
yabildi¤i, gelifligüzel bir soru sordu:
– Kedileri sever misin?
Fare birden korkuyla s›çrad›. Hayvan› bu flekilde kor-
kuttu¤u için Alice üzüntüyle konufltu:
– Ah, affedersiniz, sizin kedileri sevmedi¤inizi unuttum,
dedi. Fare titreyerek:
– Kedileri sevmek! Siz, benim yerimde olsayd›n›z sever
miydiniz?
– Bilmem, sevmezdim herhâlde. Fakat bunun için böy-
le sinirlenmeyin. Yine de kedim Dinah’› görmenizi isterdim.
Onu bir görseydiniz, kedilere karfl› duygular›n›z de¤iflebi-
lirdi.
Alice tembel tembel yüzerek kendi kendine konuflur gi-
bi devam etti:
– Öyle fleker ki!... Oca¤›n bafl›na gidip yatar; bafllar se-
vimli sevimli m›r›ldanmaya... Ellerini yalar, sonra yüzünü
temizler. Yüzü yumuflac›kt›r. En büyük becerisi de fare ya-
kalamak...
Alice, tam bunlar› söylerken fareyi an›msay›p:
– Ah, özür dilerim! diye ba¤›rd›.
Farenin bütün tüyleri diken diken olmufltu; bu kez çok
daha fazla incinmiflti!...
– ‹stemiyorsan›z, bir daha ondan söz etmeyiz.
Bafl›ndan kuyru¤unun ucuna kadar tir tir titreyen fare:
– Bizim ailemiz her zaman onlardan nefret etmifltir. Pis,
alçak fleyler! Bir daha onlardan söz etmeyin, dedi.
Alice, konuyu de¤ifltirmek için:
15
