vüflmek bile zevkti onun için. Hatta korku ve bilinmeyenin esrar›
onun yaflama dürtüsüne güç kat›yordu.
Bir de kolayl›klar ve tatminler vard›. Karn›n› t›ka basa doyurmak,
güneflin alt›nda sere serpe tembel tembel yatmak; bunlar, çabalar›
ve kofluflturmalar›n›n karfl›l›€›nda bir ödül gibiydi; gerçi bu çabalar
ve kofluflturman›n kendisi de bir nevi ödül say›l›rd›. Bütün bunlar ya-
flam›n ifadesiydi, yaflam da kendini ifade edebiliyorsa, her zaman
mutluluk dolu olur. Bu yüzden yavru kurdun etraf›ndaki düflmanca
dünyayla bir al›p veremedi€i yoktu. O capcanl›yd›, son derece mut-
lu ve gururluydu.
25
