ha yüksek sesle bir c›yaklama tutturdu.
Dört K›z›lderili kahkahaya bo€ulmufltu, eli ›s›r›lan adam da on-
lara kat›ld›. Yavrunun çevresini sarm›fl, o korku ve ac›dan inlerken,
kahkaha at›yorlard›. Tam onlar›n aras›nda birden tan›d›k bir ses
duydu. K›z›lderililer de duymufltu bu sesi. Yavru asl›nda bu sesin
sahibini iyi biliyordu, ac›n›n yerine zafer t›n›s› tafl›yan son bir inle-
menin ard›ndan sesini kesti ve her fleyle dövüflebilen, hiçbir fleyden
korkmayan, yenilmez savaflç› annesinin ortaya ç›kmas›n› bekleme-
ye koyuldu. Annesi koflarken bir yandan da h›rl›yordu. Yavrusunun
盀l›€›n› duymufl, onu kurtarmaya kofluyordu.
Birden kalabal›€›n ortas›na dald›; endifleli ve mücadeleye ha-
z›r anne görüntüsü hiç de göze hofl gelmiyordu. Ama yavru için,
onu korumaya yönelik olan bu öfkenin görüntüsü çok hofltu. Anne
küçük bir sevinç 盀l›€› atarak yavrusuna do€ru koflunca, insanlar
telaflla birkaç ad›m geri çekildiler. Difli kurt kabar›k tüyleriyle yav-
rusunun önüne geçip, g›rtla€›nda bo€uk bir h›rlamayla yüzünü
adamlara do€ru döndü. Yüzü öfke ve dehfletten çarp›lm›fl, bo€a-
z›ndan ç›kan o muazzam h›rlama yüzünden burun kemi€inden
bafllay›p gözlerinin dibine kadar k›r›flm›flt›.
Derken adamlardan biri “Kiche!” diye ba€›rd›. Bu ba€›r›fl flafl-
k›nl›k yüklüydü. Yavru, annesinin bu ses karfl›s›nda sakinleflmeye
bafllad›€›n› fark etti.
“Kiche!” diye ba€›rd› adam tekrar, bu kez daha kesin ve otoriter
bir sesle. Yavru o zaman annesinin, o korku bilmez difli kurdun kar-
n› yere de€ecek flekilde çömeldi€ini, kuyru€unu sallayarak inledi€i-
ni ve böylece insanlara teslim bayra€›n› çekti€ini gördü.
Ne oldu€unu anlayam›yordu yavru. Afallam›fl kalm›flt›. ‹nsa-
no€luna sayg› dürtüsü uyanm›flt› yine. ‹çgüdüsü do€ru ç›km›flt› de-
mek ki. Annesi bile insanlara boyun e€di€ine göre, bu içgüdüsün-
de yan›lmam›flt›.
Az önce konuflan adam difli kurdun üzerine do€ru geldi. Elini
bafl›na koydu, annesi biraz daha e€ilerek karfl›l›k verdi. Is›rmad›,
›s›racakm›fl gibi de yapmad›. Öteki adamlar da kalk›p etraf›n› sard›-
28
