bir içgüdüsü vard›. Çok net olmasa da, insano€lunda vahfli dünya-
n›n di€er hayvanlar› üzerinde egemenlik kurmay› baflarm›fl olan
hayvan› hayal meyal alg›layabiliyordu. fiimdi yavru kurt yaln›z ken-
di gözleriyle de€il, bütün atalar›n›n gözleriyle bak›yordu insano€lu-
na; say›s›z k›fl gecesi kamp ateflinin etraf›nda karanl›€›n içinde gü-
venli bir uzakl›kta çember oluflturarak, çal›l›lar›n aras›ndan bütün
canl›lar›n efendisi olan o tuhaf, iki bacakl› hayvan› gözlemifl olan
atalar›n›n gözleriyle bak›yordu insano€luna. Yavru kendisine ata-
lar›ndan miras kalan, yüzy›llar boyu sürmüfl mücadelelere ve bu
süreçte edinilmifl tecrübelere dayanan bir korku ve sayg› iliflkisinin
büyüsüne kap›lm›flt›. Bu miras, yavru bir kurt için son derece bafl-
tan ç›kar›c›yd›. Yetiflkin bir kurt olsa, çoktan kaç›p gitmiflti. Fakat o
korkudan felç olmufl ve bir kurdun insanlar›n atefline yaklafl›p ›s›n-
d›€› ilk seferdeki gibi kendi cinsinin gösterdi€i o bildik teslimiyet ey-
lemini tekrarlamaya az çok haz›r hâle gelmiflti.
K›z›lderililerden biri kalk›p ona do€ru ilerledi, yan›na gelince çö-
meldi. Yavru iyice topra€a gömdü vücudunu. ‹flte yine bilinmeyen,
et ve kandan oluflan bir bedene bürünerek, onu ele geçirmek için
tepesine dikilmiflti. Tüyleri fark›nda olmadan dikildi; dudaklar› arala-
narak, küçük diflleri ortaya ç›kt›. Tepesinde bir kâbus gibi yaklafl-
makta olan el birden durdu ve adam gülerek konuflmaya bafllad›:
“Wabam wabisca ip pit tah.” (“Hey bak›n, bembeyaz difller.”)
Öteki K›z›lderililer de kahkahayla gülerek, adamdan yavruyu tu-
tup kald›rmas›n› istediler. El üzerine giderek yaklafl›rken, yavrunun
içinde farkl› içgüdüler birbirlerine girmiflti. ‹ki güçlü dürtü öne ç›k›-
yordu: teslim olma ve dövüflme dürtüleri. Sonunda ikisinin ortas›n›
buldu. El nerdeyse vücuduna de€ene kadar sesini ç›karmad›. Ama
ondan sonra diflleri adam›n eline uzanacak flekilde at›larak dövüfl-
meye bafllad›. O anda kafas›na inen bir tokatla yere yap›flt›.
Bunun üzerine içindeki bütün dövüflme iste€i uçup gitti. Yavru-
lu€u ve teslimiyet güdüsü bask›n ç›kt›. Arka ayaklar›n›n üzerine
oturup c›yaklamaya bafllad›. Ama elini ›s›rd›€› adam iyice k›zm›fl-
t›. Bafl›n›n öbür yan›na bir tokat daha yedi. Sonra do€ruldu ve da-
27
