YEN‹ B‹R EV DAHA
Dayal› döfleli bir odada iki kad›n oturmufllar, güzel haz›r-
lanm›fl bir masada kahvalt› yap›yorlard›. Siyahlar giyinmifl
olan Bay Giles, masan›n yan›nda ayakta durmufl, onlara hiz-
met ediyordu. Kad›nlardan biri yafll›, ötekiyse henüz on yedi
yafl›n› bile doldurmam›fl; mavi gözlü güzel bir k›zd›. Tatl› bir
gülümsemesi olan k›z›n ad› Rose Maylie (Roz Meyli)’ydi.
Yafll› kad›n da teyzesiydi.
Tam o s›rada, evin önünde bir araba durdu. ‹çinden flifl-
man bir adam indi ve koflarak eve girdi. Bay Giles’e çarparak
odaya dal›verdi.
Adam, bayanlar›n ellerini s›karak:
– Bu yafl›ma kadar hiç böyle fley duymam›flt›m. Sevgili
Bayan Maylie, gecenin ›ss›zl›¤›nda ve siz Bayan Rose... Çok
korkmuflsunuzdur...
103
