Bu; evin arkas›nda, yerden iki metre yükseklikte, küçük,
kafesli bir pencereydi. Koridorun ucundaki bulafl›khaneye ya
da küçük bir çamafl›rl›¤a aç›l›yordu. O kadar küçüktü ki, ev-
dekiler onu daha sa¤lam bir flekilde kapatmay› gereksiz bul-
mufllard›. Ancak yine de, Oliver boyundaki bir çocu¤un geçe-
bilece¤i kadar geniflti.
Sikes, cebinden bir h›rs›z feneri ç›kar›p ›fl›¤›n› tam Oli-
ver’›n yüzüne tutarak:
– Dinle. Seni buradan içeriye sokaca¤›m. Al flu feneri.
Tam karfl›na gelen merdivenden yavaflçac›k yukar› ç›k, kü-
çük sofadan geçip sokak kap›s›na git, aç, bizi içeri al.
Toby önce fenerini ç›kart›p yere koydu. Sonra bafl›n› pen-
cerenin alt›na gelecek flekilde iyice duvara dayad›. Ellerini de
dizlerine koyarak s›rt›n› basamak hâline sokup durdu. Sikes
onun üstüne t›rmand›. Oliver’› yavaflça pencereden içeri sok-
tu. Yakas›n› b›rakmadan kazas›z belâs›z içeriye kayd›rd›.
Sikes odan›n içine bakarak:
– Al flu feneri. Önündeki merdiveni görüyor musun?
Oliver ölü gibi f›s›ldad›:
– Evet.
Sikes, tabancas›n›n namlusuyla sokak kap›s›n› göstere-
rek, ona yol boyunca kurflun menzili içinde kalaca¤›n›, en
ufak bir yanl›fl harekette o an ölece¤ini an›msatt›.
Çocuk, düflünebildi¤i o k›sa zaman içinde, ölümüne ne-
den olsun olmas›n, sofaya var›nca merdivenden yukar› f›rla-
y›p aileyi uyand›rmaya karar verdi. Bu düflünceyle, usulca
ilerledi.
91
