için çal›flma zaman› geldi. öteki çocuklar büyüdüler art›k.
– Evet. Oliver bu ifli baflarabilir.
– Bill, Oliver ne istersen yapar. Yaln›zca onu korkutmal›-
s›n.
– Korkutmak m›? Bu ifle bafllad›¤›m›zdan beri, zaten onu
yeteri kadar korkuttuk.
– Her fleyi düflündüm. Oliver, kendini bizden biri sans›n.
Kafas›nda, h›rs›z oldu¤u düflüncesi yer etsin. O bizimdir. Öm-
rü oldukça bizim için çal›flacakt›r.
– Neden bu çocu¤un bafl›n› bu kadar büyük belâlara sok-
maya çal›fl›yorsun? Geceleyin sokaklarda yatan elliden fazla
çocuk var. Onlar›n aras›ndan uygun birini seçebilirdin.
– Onlar›n bize yarar› olmaz. Onlar gerçek h›rs›za benzi-
yorlar. Fakat bu çocu¤un yüzünde de¤iflik bir anlam var. Hem
yan›m›zdan kaçarsa bizi mahvedebilir. Oysa yan›m›zda kal›p
bizimle çal›fl›rsa, nas›l olsa onun için kurtulufl yok demektir.
Sonunda Nancy’nin, ertesi gece Fagin’in evine gidip Oli-
ver’› getirmesine karar verildi.
* * *
82
