runcu bir mendil dolam›flt›.
Bu Crackit’t›. Kafas›nda pek saç yoktu. Olanlar da k›rm›-
z›mt›rakt› ve uzun lüleler hâlinde k›vr›lm›flt›. Adî yüzüklerle
süslü, kirli ellerini zaman zaman lülelere dald›r›yordu.
Bafl›n› kap›ya do¤ru çevirerek:
– Bill o¤lum. Seni gördü¤üme çok sevindim. Bu iflten vaz-
geçeceksin diye çok korkuyordum. E¤er gelmeseydin, bu ifle
tek bafl›ma giriflecektim. O yan›ndaki kim? diye sordu.
Sikes atefle do¤ru bir sandalye çevirerek yan›t verdi:
– Bay Fagin’in çocuklar›ndan biri.
Toby, Oliver’a bakarak:
– Fagin ha? Kiliselerdeki yafll› beylerin cepleri için ne pa-
ha biçilmez bir çocuk olurdu bu. Ekfli surat›yla servet kazan›r
bu çocuk.
– fiimdi bize yiyecek, içecek bir fleyler verirseniz, içimizi
›s›tm›fl olursunuz. Hele benim flu yumurca¤› doyural›m. Oli-
ver, ateflin yan›na otur, dinlen. Çünkü bu gece yine bizimle ç›-
kacaks›n. Pek uza¤a gidecek de¤iliz.
Oliver sessiz, çekingen bir flaflk›nl›kla Sikes’a bakt›. Ate-
flin bafl›na bir sandalye çekerek, a¤r›yan bafl›n› ellerine daya-
d›; nerede oldu¤undan, neler olup bitti¤inden habersiz öylece
oturdu.
Barney masan›n üzerine biraz yiyecekle bir flifle koyarken
Toby:
– Haydi, iflin baflar›yla geçmesi flerefine içelim, dedi.
Aya¤a kalkt›. Bofl piposunu dikkatle bir köfleye koyarak
masaya do¤ru ilerledi. Bir barda¤a içki doldurup bir dikiflte bi-
88
