HENR‹QUE’‹N YAPTIKLARI
Augustin Saint Clare’in kardefli Alfred’le on iki yafl›ndaki o¤lu Hen-
rique (Henrik), bir süre kalmak üzere onlar›n yanlar›na gelmifllerdi.
Augustin’le Alfred, ikiz olduklar› hâlde, aralar›nda herhangi bir
benzerlik bulmak olas› de¤ildi. Asl›nda onlara z›t kardefl demek, da-
ha do¤ru olurdu.
Alfred’in o¤lu, gelir gelmez Eva’n›n zekâs›ndan büyülenmiflti.
Alfred’in o¤luyla Eva, ata binmeye bafllayacaklard›. Eva’n›n kar gi-
bi beyaz bir midillisi vard›. Henrique’se kendi boyunda, küçük bir
melez kölenin getirdi¤i kapkara bir taya binecekti.
At›yla son derece gurur duyan küçük o¤lan, onu gözden geçi-
rirken, iyi t›marlanmad›¤›n› söyleyerek birdenbire sinirlenip küçük
seyise ba¤›rd›. Küçük köle Dodo, sonradan kirlendi¤ini söyledi¤i
hâlde, küçük efendi, bu söylenenleri kabul etmeyerek, k›rbac›yla
sald›r›p onun yüzüne vurdu ve çocu¤u, solu¤u kesilene kadar döv-
dü. Bu s›rada Tom araya girerek, bu iflin, at ah›rdan ç›karken yuvar-
land›¤› için oldu¤unu söyledi. Ama Henrique onu da azarlad›.
Henrique, bütün bu olanlardan sonra, orada bulunan Eva’ya dö-
nerek, onu bekletti¤i için özür diledi. Olaylar Eva’y› etkilemiflti. Hen-
rique’e, hiç beklemedi¤i bir soru sordu:
– fiu zavall› küçü¤e neden böyle ac›mas›zca davrand›n?
– Ah, sen Dodo’yu tan›mazs›n. O, yalanc› ve düzenbaz›n tekidir.
Eva, e¤er böyle davran›rsa, iflte o zaman bu çocu¤un düzenbaz
olaca¤›n› söyledi.
64
