fiimdi okurlar›m›zla birlikte, Tom’un, ah›r›n üstündeki küçük
odas›na gidelim: Buras› son derece düzenli bir odayd›. Odada ya-
tak, masa ve bir tafl tahta vard›. Tafl tahtan›n bafl›na geçen Tom,
kendini çal›flmaya vermiflti.
Ailesine duydu¤u özlem, Tom’un bütün yüre¤ini sarm›flt›.
Eva’dan bir mektup k⤛d› isteyerek mektup yazmaya bafllam›flt›.
Harfleri biraz zorlukla bulmaya çal›fl›yordu, s›k›nt› içindeydi. Eva,
omuz bafl›ndan yaklaflarak, neden öyle garip fleyler yapt›¤›n› sor-
du.
Tom, ailesine mektup yazmaya u¤raflt›¤›n› söyledi. Eva ona yar-
d›m etmeye kalkt›. Sonunda bir fleyler yazmay› baflard›lar. Eva se-
vinç içinde, yazd›klar›na bakarak, Tom’un ailesinin buna çok sevine-
ce¤ini söyledi. Babas›na söyleyip birkaç günlü¤üne, onlar›n yan›na
gitmesine izin vermesini isteyece¤ini de belirtti.
O s›rada kap›ya gelen Augustin, “Merhaba” diyerek Tom’u ve
Eva’y› selâmlad›. Saint Clare, tafl tahtay› görünce, flaflk›nl›kla, ne
yapt›klar›n› sordu.
Tom:
– Mektup, dedi.
Augustin:
– Sizin cesaretinizi k›rmak istemiyorum ama, flunu ben yazsam
daha iyi olacak. At gezisinden dönünce yazar›m.
Eva, babas›na mektubun önemli oldu¤unu, eski han›m›n›n ona
para gönderip geri sat›n alaca¤›n› söyledi. Sonunda, mektup, gere-
kti¤i gibi yaz›larak postaya verildi.
* * *
55
