* * *
Elisa, odaya girdi¤inde çocu¤undan söz edildi¤ini duymufl;
Shelby’nin karfl›s›ndaki kaba saba adam›n köle tüccar› oldu¤unu
anlam›flt›. Ç›kt›¤›nda, han›m› onu ça¤›rmasayd›; konuflmalar›n de-
vam›n› dinleyecekti.
Han›m›, Elisa’n›n flaflk›n ve ürkek yüzünü görünce:
– Neyin var yavrucu¤um? diye sordu.
Elisa, sandalyeye y›¤›larak:
– Ah han›m›m, dedi. ‹çerde, Bay Shelby’nin yan›ndaki adam bir
köle tüccar› galiba.
– Bunda ne var ki?
– Ya Henry’mi benden ay›rmak istiyorsa?
– Saçmalama. Efendinin bu insanlarla ifl yapmad›¤›n› biliyor-
sun. Senin Henry’ni kim ne yaps›n ayr›ca? fiimdi, bu aptalca sözle-
ri b›rak da, giyinmeme yard›m et. Bir daha da, kap›lar› dinleme.
Elisa’n›n içi biraz rahatlam›flt›.
Bayan Shelby, kölelerin terbiyesiyle ve yaflamlar›yla yak›ndan
ilgilenen, efli bulunmaz bir kad›nd›.
Shelby’nin para yönünden güçlük içinde oldu¤unu bilmeyen efli,
Elisa’n›n söylediklerine gülüp geçmekte hakl›yd›. Kendi elleriyle ye-
tifltirdi¤i Elisa’y›, çevredeki malikânelerden birinde yaflayan, yak›-
fl›kl› ve becerikli George Harris (Corc Heris)’le evlendirmiflti.
Bir çuval fabrikas› sahibi taraf›ndan kiralanan George, bir kene-
vir ay›klama arac› bile icat etmiflti. Efendisiyse, köleleri insandan
saymayan, kendini be¤enmiflin biriydi.
Girdi¤i fabrikada çok sevilmesi, efendisini k›skand›rm›flt›. Kat›
yürekli adam, onu fabrikadan al›p yine çiftlikteki en a¤›r ifllerde ça-
l›flt›rmaya bafllam›flt›.
Bayan Shelby, Elisa’yla fabrikadaki çal›flma döneminde tan›flan
George’u, hiçbir fleylerini esirgemedi¤i bir dü¤ünle evlendirmiflti.
Herkes, gelinin güzelli¤ini ve han›m›n›n iyili¤ini anlata anlata bitire-
memiflti.
8
