276
• kanad› alt›na s›¤›nmak (birinin):
Bir kimsenin koruyuculu¤u alt›na girmek.
O iyi insan›n kanad› alt›na s›¤›nm›flt›, art›k gelece¤e gü-
venle bak›yordu.
• kan a¤lamak:
Büyük bir üzüntü içinde olmak.
Deprem nedeniyle kasaba halk› kan a¤l›yordu.
• kana kan istemek:
Birinin öldürülmesine karfl›l›k olarak, öldürenin ya da
onun bir yak›n›n›n öldürülmesini istemek.
Ülkemizde hâlâ kana kan isteyen insanlar yafl›yor.
• kan ak›tmak:
Adak olarak bir hayvan kesmek.
Kazadan kurtuldu¤u için kan ak›tmay› düflünüyordu.
• kan akmak:
Kanl› bir kavga ya da çarp›flma olmak.
Bu yurdu kurtarmak için çok kan akm›flt›.
• kana susamak:
Öldürme h›rs› içinde olmak.
Kana susam›fl bir canavar gibiydi.
• kanat germek (birinin üstüne):
bk. kanad› alt›na almak.
• kan bafl›na (beynine) s›çramak (ç›kmak):
Çok sinirlenip öfkelenmek.
Onu görünce kan beynime s›çrad›.
• kancay› takmak (atmak):
Bir kimsenin kötülü¤ü için çaba göstermek.
Bu adam sana kancay› takm›fl.
• kan ç›kmak:
Kan dökülmek, cinayet ifllemek.
Böyle devam ederse sonunda kan ç›kacak.
Deyimler/259-279 21/07/2010 21:02 Page 276
