278
• kan kardefli:
Birbirlerinin kan›n› emerek ya da yalayarak kardefl ol-
duklar›n› kabul edenlerden her biri.
Bir kan kardeflim olmufltu.
• kan kusmak:
Çok eziyet çekmek.
O dönemde yoksulluk nedeniyle kan kusuyorduk.
• kanl› b›çakl› olmak (biriyle):
Birbirini öldürecek denli kin gütmek.
O olaydan sonra onunla kanl› b›çakl› oldu.
• kanl› canl›:
Sa¤l›kl› oldu¤u yüzünden belli olan kimseleri nitelemek
için kullan›l›r.
Kanl› canl› bir kad›nd›.
• kan oturmak:
Kan, vücudun bir yerinde s›z›p birikmek.
Düflünce dizine kan oturmufltu.
• kan revan
(*)
içinde:
Her yan› kana bulanm›fl bir durumda, anlam›n› tafl›r.
Kazadan kurtulmufltu, ama kan revan içindeydi.
• kantar›n topuzunu kaç›rmak:
bk. ölçüyü kaç›rmak.
• kan ter içinde kalmak:
Çok terli, yorgun ve periflan bir durumda olmak.
‹fli bitirmifltik, ama hepimiz kan ter içinde kalm›flt›k.
• kapa¤› (bir yere) atmak:
1.
Rahat bir yere s›¤›nmak.
Kapa¤› annesinin evine atm›flt›.
2.
Ulaflmak istedi¤i yere kavuflmak.
fiu ifle kapa¤› atarsam, s›rt›m yere gelmez.
(*) revan:
Akan.
Deyimler/259-279 21/07/2010 21:02 Page 278
