412
• uyku basmak (bast›rmak):
Çok uykusu gelmek.
Televizyon izlerken uyku bast›rd›.
• uykucu Mahmut:
Uykuyu çok sevenlere, çok uyuyanlara söylenir.
Uykucu Mahmut, kalk art›k.
• uyku çekmek:
‹yice uyumak.
Güzel bir uyku çekince kendime geldim.
• uyku gözünden akmak:
Çok uykusunun geldi¤i gözlerinin kapan›r gibi olmas›n-
dan belli olmak.
Yat art›k, uyku gözünden ak›yor.
• uykusu aç›lmak:
Uykulu durumu geçmek.
Sen gelince uykum aç›ld›.
• uykusu a¤›r:
Gürültülü ortamlarda ve sarsmakla bile uyanmayan
kimseleri nitelemek için kullan›l›r.
Onun uykusu a¤›rd›r, rahats›z olmaz.
• uykusu bafl›na vurmak:
1.
Yeterince uyuyamad›¤›ndan tersli¤i üzerinde olmak.
Uykun bafl›na vurmufl senin.
2.
Uyumad›¤›ndan dolay› sersem gibi olmak.
Uykusu bafl›na vurdu¤undan okuduklar›ndan hiçbir
fley anlamad›.
• uykusu bölünmek:
Yeteri kadar uyumadan uyanmak, uyand›r›lmak.
Çocuk seslerinden bebe¤in uykusu bölündü.
• uykusu gelmek:
Uyuma iste¤i duymak.
Bu saatlerde onun uykusu gelir.
Deyimler/405-425 21/07/2010 21:00 Page 412
