80
• bafl a¤r›tmak:
Rahats›z etmek, insana b›kk›nl›k vermek.
Bafl a¤r›tmakta onun üstüne yok.
• bafla (bafl›na) kakmak:
‹yilik yapan birine, yapt›¤› iyili¤i yüzüne vurarak onu üz-
mek.
Ödevlerine yard›m ediyorum, ama o bunu hep bafl›ma
kak›yor.
• bafl almamak (bir fleyden):
‹çinde bulundu¤u zor durumdan kendisini kurtarama-
mak.
Babam, iflinden bafl alamad›¤› için eve çok geç geliyor.
• bafl afla¤› gitmek:
Gittikçe daha kötü olmak.
‹flimiz bafl afla¤› gidiyor.
• bafl bafla kalmak:
Birkaç kiflinin bir fley konuflmak için yaln›z kalmalar› an-
lam›na gelir.
Sonunda bafl bafla kald›k.
• bafl bafla vermek:
Birkaç kiflinin birbirlerinin düflüncesinden yararlanmak
amac›yla toplan›p bir konuyu görüflmeleri anlam›n› ta-
fl›r.
Bafl bafla verip ifli sonuçland›rd›k.
• bafl belas›:
Bir kimseye s›k›nt› veren, onu üzen, u¤raflt›ran kifli ya
da fleyler için söylenir.
Bafl belas›, yine peflime tak›ld›.
• bafl döndürücü:
‹nsan› flafl›rtacak h›zda, güzellikte anlam›na gelir.
Bafl döndürücü bir geceydi.
Deyimler/079-089 21/07/2010 21:04 Page 80
