EVDEN AYRILMA
KARARI
Odamda oturup olanlar› anlamaya çal›flt›m. Art›k, her fley bitmiflti.
Dünkü Jane Eyre neredeydi? Yaflam› neredeydi? Gelece¤i neredeydi?
Dünün Jane Eyre’i, evlenip efl olmay› düflünüyordu; ama flimdi yine
yaln›z bir k›z olmufltu. Mr. Rochester’a duydu¤um aflk bitmeliydi. Ne
var ki, o anda bile, Mr. Rochester’dan nefret etmiyordum. En sonunda,
içimden bir ses bana cesaret verdi:
“Thornfield’dan hemen ayr›l. Gide-
bilirsin ve hemen gitmelisin!”
Akflamüstü evden ç›kmak üzere haz›rland›m. Tam odam›n kap›s›n-
dan ç›karken, bir fleye tak›ld›m. Düflmek üzereyken, iki kuvvetli kol be-
ni tuttu. Bafl›m› kald›rd›¤›mda, Mr. Rochester’› gördüm.
– Tanr›ya flükür, dedi. En sonunda d›flar› ç›kt›n. Burada uzun za-
mand›r bekliyordum. Hiç ses duymad›m. Sana bir fley oldu sand›m. Ni-
ye bana gelmedin? Neden bu kadar sessizdin? Bana ba¤›rman› ye¤-
lerdim Jane. Sana yalan söyledim. Neden bana k›zm›yorsun? Sana ye-
min ederim ki, seni incitmek istememifltim. Seni dünyadaki her fleyden
çok seviyorum. Bunu biliyorsun de¤il mi? Beni affedebilecek misin?
O sözleri duydu¤umda, yapt›¤› her fleyi ba¤›fllad›m.
– Çok yorgun ve hastay›m Mr. Rochester, dedim. Biraz su içmek is-
tiyorum.
68
