Sonra ne oldu¤unu anlamadan, kendimi onunla evlenmifl buldum.
Asl›nda, ne o beni seviyordu ne de ben onu. Annesinin öldü¤ünü san›yor-
dum. Fakat k›sa zamanda, onun deli oldu¤unu ö¤rendim. Ayr›ca deli olan
küçük bir erkek kardefli daha vard›. Öbürünü biliyorsun: Richard. Bütün ai-
leden nefret ederim, fakat ondan edemem. Babam ve a¤abeyim, Mason
ailesinin bu durumunu biliyorlard›, ama bana söylememifllerdi. Eflimle be-
raber yaflad›¤›m›z dört y›l boyunca, flimdi sana söyleyemeyece¤im bir sü-
rü korkunç olay oldu. Bu süre içinde babam ve a¤abeyim öldü. Art›k zen-
gin bir adamd›m, fakat mutlu de¤ildim. Doktorlar, eflimin deli oldu¤unu an-
lad›lar. Onu Thornfield’a getirdim ve bakmas› için Grace Poole’u tuttum. O,
Dr. Carter ve benden baflka hiç kimse bunu bilmiyordu. Eflim hakk›ndaki
gerçe¤i saklamam do¤ru de¤ildi; biliyorum, fakat korkuyordum.
– Buraya getirdikten sonra ne yapt›n›z? diye sordum.
– Bütün Avrupa’y› dolaflt›m. Sevebilece¤im iyi ve ak›ll› bir kad›n
arad›m.
– Fakat evlenebilmek için serbest de¤ildiniz.
– Hay›r, kesinlikle de¤ildim. Fakat öyle oldu¤uma karar verdim.
Do¤ru kad›n› buldu¤umda ona gerçe¤i söylemeyi, onun da beni anla-
mas›n› umdum. Jane, geçmifl hakk›nda konuflmam›za gerek yok. Art›k
birlikteyiz. fiimdi art›k ac›kl› öykümü bildi¤ine göre, sonsuza dek birlik-
te olabiliriz. Benimle kalaca¤›n› söyle!
Bir fley söyleyemedim. Karmakar›fl›k duygular içindeydim.
– Mr. Rochester, bunu yapamam, dedim.
– Oh Jane, Jane, beni b›rakacak m›s›n?
– Evet efendim. Öyle olmas› gerekir, diyerek kalk›p kap›ya do¤ru
gittim.
Yavaflça:
– Gidiyor musun Jane? dedi.
– Gidiyorum, dedim.
– Git, ama söylediklerimi düflün. Beni ne kadar üzdü¤ünü düflün,
diyerek bafl›n› çevirdi.
* * *
70
