O zaman Mermes, Firavun’un önünde sayg›yla e¤ildi ve
flöyle dedi:
– Ey Firavun, beni niçin öldürmeniz gereksin? Benim aile-
min inmesi, sizinkilerin yükselmesi Tanr›lar›n hofluna gitti.
fiimdi oldu¤um gibi, ordunuzda bir asker olarak kalmaktan
hoflnutum. Bundan böyle, gerçek ve basit bir hizmetçiniz ola-
rak yaflamama izin verin.
Firavun bu sözleri duyunca flöyle dedi:
– Mermes, sen sayg›de¤er bir adams›n, kan olarak da ba-
na eflitsin. Bana bir zarar verece¤ine inanm›yorum; ben de
sana zarar vermeyece¤im. Dostum ve dan›flman›m olarak
kalacaks›n.
Firavun, Mermes’e yüksek mevki ve görevler sundu; ama
o bunlar› kabul etmedi.
– Hay›r, dedi. ‹lk devrilen a¤açlar yüksek a¤açlard›r.
Böylece Firavun onu muhaf›z komutan› yapt›. O da, Fira-
vun’un bir dostu ve bafl dan›flmanlar›ndan biri oldu.
* * *
24
