geri al›r›m ve size yalan olarak tafl›d›¤›n›z “Ana Kraliçe” san›-
n› veririm.
Ahura karfl›l›k vermek istiyordu, çünkü pek k›zm›flt›, fakat
Firavun elini onun dizine koyarak flöyle dedi:
– Devam et Prens Abi! Benim zaten bildi¤im fleyi söyledin
bana: çocuksuz oldu¤umu. fiimdi bize bilmedi¤imizi söyle.
Ne istiyorsun?
– Ey Firavun, dedi Abi. Güçsüz olarak yafllan›yorsunuz,
ruhunuz yerden çok gö¤e yak›nd›r. Kuzeyde ve güneyde bir-
çok tehlike M›s›r’› tehdit ediyor. Yerinize geçecek birini b›rak-
madan aniden ölürseniz, ülkenin büyük beyleri aralar›nda sa-
vaflacaklard›r. Ben bir askerim. Güçlüyüm ve birçok çocu¤um
var. Ordu bana inan›yor ve halk beni seviyor. fiunu istiyorum:
Birlikte egemenlik sürmek için beni yan›n›za al›n›z. Benim ve
o¤ullar›m›n, arkan›zdan yerinize geçece¤ini söyleyiniz. Bunu
yaparsan›z, günlerinizi huzur içinde sona erdirebilirsiniz.
Bu cüretli sözlerin ne demek istedi¤i anlafl›l›nca, büyük
salonda toplanm›fl kalabal›ktan bir f›s›lt› yükseldi. Kraliçe
Ahura öyle öfkelendi ki, elinde tuttu¤u çiçe¤i parçalad› ve ye-
re att›. Yaln›z Firavun’un bafl› e¤ik ve gözleri dua edermifl gi-
bi kapal› hâlde sessiz kald›. Böylece bir iki dakika geçti. Son-
ra bafl›n› kald›rd›, yüzünde bir gülümseme vard›. Yumuflak
sesiyle:
– Ey Abi, dedi. Beni dinle! Bu sözleri benden önceki her-
hangi bir firavuna söylemifl olsayd›n, o senin ve bütün ailenin
öldürülmesi emrini verirdi. Bana düflüncelerini aç›klad›¤›n için
16
