Uyand›¤›nda Sid’i göremedi. Vakit epeyce geç olmal›yd›.
Neden onu uyand›rmam›fllard›? ‹çine bir kurt düfltü. Çabucak
giyinip afla¤› indi. Gözlerinden uyku ak›yordu. Herkes kahval-
t› sofras›ndayd›. Kimse ona ç›k›flmad›, ilgilenen de olmad›.
Kahvalt›dan sonra, teyzesi Tom’u yan›na ça¤›rd›. Kad›nca-
¤›z a¤layarak;
— Yafll› teyzeni çok üzüyorsun. Ne ö¤ütlerimin ne de ce-
zalar›m›n bir yarar› var. Sana söyleyecek bir fley bulam›yo-
rum art›k. Bildi¤in yolda git. Can›n nas›l isterse öyle yafla, de-
di.
Bu sözler dayaktan çok daha etkiliydi. Tom, a¤lay›p ba-
¤›fllanmay› diledi; daha uslu olaca¤›na söz verdi. Teyzesi gi-
debilece¤ini söyledi, ama Tom, ba¤›fllanmad›¤›n› biliyordu.
Evden isteksizce ayr›ld›. Çok üzgündü. Sid’den öç almay› bi-
le düflünmedi.
Okula girdi¤inde yüzü as›kt›. Bir gün önceki dersten kaç›fl›
için dayak yerken, akl› bambaflka yerlerdeydi.
S›rada otururken dirse¤i sert bir fleye de¤di. Neden son-
ra isteksizce k⤛d› aç›p bakt›. ‹çinde, Becky’ye verdi¤i pirinç
tokmak duruyordu. Bu, barda¤› tafl›ran son damla oldu.
Ö¤le üzeri, korkunç haberi köydeki herkes duymufltu. Öl-
dürülen kiflinin yan›nda kanl› bir b›çak bulunmufl, birisi bunun
Muff Potter’a ait oldu¤unu söylemiflti. Ayr›ca, Potter’› gece
saat ikide, nehirde y›kan›rken görmüfllerdi. Bütün bunlar, kufl-
kular› onun üzerinde topluyordu. Çünkü, Potter y›kanmay› se-
ven biri de¤ildi.
fierif, bütün yollar›n tutuldu¤unu, katilin akflam olmadan
yakalanaca¤›n› söylüyordu.
26
