— Daha önce de s›rt› bize dönük müydü?
— San›r›m öyleydi. Heyecandan bakamad›k. Acaba kimin
bafl›na gelecekleri haber veriyor?
Uluma kesilmiflti. ‹kisi de duyduklar› bir sesle irkildiler.
— fiflflflt! Bu ses de neydi?
— Bu, horultuya benziyor.
— Nereden geliyor?
— Galiba karfl› taraftan. Babam bazen orada uyurdu.
Ama o, buralara dönmez art›k.
— Ben önden gitsem, gelir misin Huck?
— Orada yatan K›z›lderili Joe da olabilir.
Duydu¤u bu ad, Tom’u titretmiflti. Ama serüven tutkusu a¤›r
bast›¤›ndan, ikisi de sesin kayna¤›n› araflt›rma konusunda an-
laflt›lar. Horultu kesilirse, tabana kuvvet oradan uzaklaflacak-
lard›.
Horlayan kifliyle aralar›nda iki üç metre kalm›flt›. Ama,
Tom’un üzerinde kofltu¤u tahta parças› çat›rt›yla k›r›l›nca
adam inledi; homurdanarak yana döndü. O s›rada yüzüne vu-
ran ay ›fl›¤›nda onun Muff Potter oldu¤unu gördüler. Bir ulu-
ma daha duyuldu. Köpek, Muff Potter’dan birkaç metre ile-
rideydi ve yüzü ona dönüktü. Demek, köpek onun bafl›na ge-
lecek kötü fleyleri haber veriyordu.
‹ki arkadafl ayr›ld›lar. Tom evinin yolunu tuttu. Yatak oda-
s›n›n penceresinden içeri süzüldü¤ü s›rada, gün a¤armak üze-
reydi. Neyse ki d›flar›da oldu¤unu kimse fark etmemiflti. Tabi
ki Sid’in bir saattir uyan›k oldu¤undan haberi yoktu.
25
