— Bana karfl› hep dürüst oldun. Seni ele vermeyece¤im
Muff Potter.
— Sa¤ ol Joe, bu iyili¤ini ömrüm boyunca hiç unutmaya-
ca¤›m.
Potter’›n a¤lamaya bafllad›¤›n› gören Joe;
— Z›rlaman›n s›ras› de¤il. Ayr› yönlere do¤ru buradan
uzaklaflal›m. Arkanda iz b›rakmamaya çal›fl, dedi.
Muff Potter uzaklafl›rken ard›ndan söylendi.
— ‹çkiden çok, bafl›na yedi¤i darbeyle sersemledi. Ak-
l› bafl›na gelince b›ça¤› mezarl›kta b›rakt›¤›n› anlayacak.
K›z›lderili Joe, birkaç dakika sonra oradan ayr›ld›. Ortada
aç›k bir mezar, iki ölü ve bofl bir tabuttan baflka bir fley kal-
mam›flt›.
Çocuklar, korkudan ç›ld›rm›fl gibi köye do¤ru kofluyorlard›.
Köyün giriflinde karfl›lar›na ç›kan eski bir kulübeye dald›lar.
Daha ileri gidecek güçleri kalmam›flt›. Biraz kendilerine gelin-
ce Tom f›s›lt›yla sordu.
— Bundan sonra ne olacak?
— Doktor ölürse, birini asarlar!
— Gördüklerimizi anlatacak m›y›z?
— Saçmalama! K›z›lderili Joe kaç›p kurtulursa ikimizi de öl-
dürür. Kimseye bir fley söylemeyece¤imize yemin etmeliyiz.
— Haydi, flimdi parmaklar›m›z› kenetleyip yemin edelim,
dedi Tom.
— O, önemsiz fleyler için yap›l›r. Ço¤u kez de tutulmaz.
Bizim durumumuz farkl›. Bir yere yaz›l›p kanla imzalanmal›.
Bu, Tom’un hofluna gitmiflti. Bir tahta parças› buldu, cebin-
den bir kalem ç›kar›p ay ›fl›¤› alt›nda flunlar› yazd›:
23
