— Yeter! Bu oyunu daha ileriye götürmeyin. Bu yaln›z bir
denemeydi. Siz de amac›n›za ulaflt›n›z. Art›k bu ifle bir son ve-
rin!..
Gessler flafl›rm›fl ve büyük bir öfkeye kap›lm›flt›. Bugüne
dek fiövalye Rudenz’in sürekli kendi yan›nda yer almas›na
al›flm›flt›. fiimdi onun, kendi halk›na arka ç›kmas› onu çok öfke-
lendirmiflti.
— Siz susun! Ben izin vermedikçe de konuflmay›n!
— Konuflaca¤›m! Buna hakk›m var. Bugüne dek gördü¤üm
kötülükler karfl›s›nda hep sustum, gözlerimi yumdum. Ama, ar-
t›k susmayaca¤›m. Susmak hem vatan›ma hem de ‹mparatora
karfl› ihanet olur.
— Ooo!.. Siz çok fazla cüret gösteriyorsunuz ama!
Tart›flman›n büyüdü¤ünü gören Berta, at›n› onlara do¤ru
sürdü ve her ikisinin aras›na girdi.
Gessler yeniden Wilhelm Tell’e döndü.
— Haydi, sabr›m› tafl›r›yorsunuz ama!
Alanda herkes solu¤unu tutarak Wilhelm Tell’e bakt›. Tell,
yay› omuzuna dayayarak yavafl yavafl yukar› kald›rd›. Par-
maklar› titriyordu. Yay› indirdi, bir kez daha gözden geçirdi.
Sonra yine omuzuna dayad›. Art›k parmaklar› titremiyordu.
Sanki yay›yla bütünleflmifl gibiydi.
Wilhelm Tell, büyük bir dikkatle yavafl yavafl yay›n› gerdi.
Alanda ç›t ç›km›yor, gerilen yay›n g›c›rt›s› duyuluyordu. Ans›-
z›n ok, sessizlik içinde v›nlayarak uçtu ve çocu¤un bafl›ndaki
elmay› ikiye bölerek arkadaki a¤aca sapland›.
Alan› bir anda hayk›r›fllar ve sevinç 盤l›klar› kaplad›.
— Elma düfltü!
— Çocuk yafl›yor!
— Dünya durdukça bu olay unutulmayacakt›r!
56
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 56
