retiyordu. Bir an düflündükten sonra kararl› bir sesle konufltu.
— Wilhelm Tell’i buraya getirin, kollar›n› çözün. Kay›¤› o
yönetsin. E¤er bizi kurtar›rsa can›n› ba¤›fllar›m.
Adamlar hemen ambarda eli kolu ba¤l› bulunan Wilhelm
Tell’i almaya gittiler. Tell, zincirleri çözülünce aya¤a kalkt›.
Kollar› uyuflmufltu. Elini aya¤›n› oynatt›. Sonra tek söz söyle-
meden dümeni eline ald›. Gür bir sesle ba¤›rd›.
— Yelkenleri aç›n!..
Denizciler büyük bir korkuya kap›ld›lar. Böyle rüzgârl›, f›r-
t›nal› bir gölde yelkenleri açmak çok tehlikeliydi.
— Delilik bu, diye ba¤›rd› biri.
Ötekiler de karfl› ç›kmak istediler. Ama sonunda Wilhelm
Tell’in iste¤ine boyun e¤erek yelkenleri açt›lar. Kay›k, sular›n
üstünde bir ok gibi ileri at›ld›.
Ans›z›n sis tabakas› aras›nda kara bir çizgi belirdi. K›y›ya
yaklaflm›fllard›. Birkaç kez kayalara bindirme tehlikesi geçirdi-
ler. Kay›ktakiler yine de bir fley göremiyorlard›. Wilhelm Tell
gözlerini k›sarak hep ileriye bak›yor, kay›¤› büyük bir ustal›k-
la yönetiyordu.
Gessler, onun bu so¤ukkanl›l›¤›na ve ustal›¤›na flaflk›nl›kla,
biraz da k›skançl›kla bak›yordu. Yaflam›n›n düflman›n›n elinde
olmas› a¤›r›na gidiyordu. Çevresine bak›nd›. Sevinçle parlad›
gözleri. K›y› art›k belirgin olarak görünüyordu. Sisin aras›ndan
da¤lar›n, orman›n karalt›s› seçiliyordu. Sevinçle ba¤›rd›.
— Kurtulduk! Kurtulduk!
Kay›ktakiler sevinçle sar›ld›lar birbirlerine. Kay›k iyice k›y›-
ya yanaflm›flt›. Çimenler bile görünüyordu. Biraz sonra da ka-
y›k durgun sulara girerek k›y›daki çak›llar›n aras›na sapland›.
Gessler ve yan›ndakiler bir yandan kurtuluflun sevinciyle bir
yandan da nerede olduklar›n› bilmediklerinden biraz flaflk›nd›-
63
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 63
