Sonunda, Ned dayanamay›p ba¤›rmaya bafllad›; fa-
kat yan›t alamad›. Kimse gelmiyordu. Ned’in öfkesi art-
t›kça art›yordu. Ben de ‹yice kayg›lanmaya bafllam›flt›m.
‹çimizde yaln›zca Conseil sakindi.
Saatler sonra kap› aç›ld› ve gemici içeriye bakt›. Ned
adam›n üzerine sald›r›p yere y›kt› ve bo¤az›na sar›ld›.
Conseil, adam›n yard›m›na kofltu. Ben de adam› Ned’in
elinden kurtarmaya çal›fl›yordum. Bu s›rada duydu¤u-
muz bir ses hepimizi durdurdu. Ses Frans›zca:
– Adam› b›rak Mr. Land, dedi. Siz de Profesör, aya-
¤a kalk›n. Lütfen, hepiniz beni dinleyin.
Bu, o garip bak›fll›, uzun boylu adamd›. Bir süre he-
pimizi süzdü. Hepimiz durup onun konuflmaya devam
etmesini bekledik. Adam›n Frans›zca konuflmas› beni
flafl›rtm›flt›. Sonunda adam, yeniden söze bafllad›:
– Baylar, ben Frans›zca, ‹ngilizce, Almanca, Lâtince
ve öteki dilleri de bilirim. ‹lk konuflmam›zda size yan›t ve-
rebilirdim; fakat sizin hakk›n›zda bir fleyler ö¤renmek is-
tedim. Ne yapaca¤›m› daha sonra düflünecektim. Hepi-
niz ayn› fleyleri söylediniz. fiimdi sizi tan›yorum ve Abra-
ham Lincoln’ün beni niçin izledi¤ini biliyorum. Sizi uzun
zaman kendi hâlinize b›rakt›m. Sizin hakk›n›zda karar
vermek için zaman kazanmak istedim. Yeryüzünden ar-
t›k kimseyle karfl›laflmak istemiyorum. ‹nsanlarla iliflkimi
kestim. B›raksayd›m, bo¤ulsayd›n›z belki de daha iyi
olacakt›. Kimsenin huzurumu bozmas›n› istemiyorum.
– Fakat biz sizi rahats›z etmek istemedik ki, diye ba-
¤›rd›m.
– Peki, geminiz bana niçin atefl açt›? Ya sen, Mr.
20
