ley sana baflka bir elbise verecek. Bunlar da Pazar k›yafetin
olur. Kirletme yaz›k. Neden bize mektup yazmad›n? Neden
buraya geliflini haber vermedin? Akflam yeme¤inde yemen
için, sana s›cak bir fleyler haz›rlard›k.
Oliver, çevresinde dönen bu yankesicilere flaflk›nl›kla ba-
k›yor, tam karfl›s›nda oturan köpekten korkuyordu. S›ra cep-
lerinin yoklanmas›na geldi. Cebinde bulduklar› befl poundu
önce Charley ald›. Onun elinden Fagin kapt›. Daha sonray-
sa Bill Sikes, Fagin’in parmaklar› aras›ndan paray› ustaca
çekerek:
– Bu çocu¤u Nancy’yle ben kaç›rd›m. Para bizim çal›flma-
m›z›n karfl›l›¤›. Yar›s›n› istemiyoruz. Hepsi bizim. E¤er oku-
maktan hofllan›yorsan kitaplar sende kalabilir. Ama okumak
istemiyorsan, hepsini satars›n.
Oliver, Fagin’in dizlerine kapanarak:
– Onlar yafll› adam›n kitaplar›. Evet, beni evine götüren,
hastayken bana bakan o iyi kalpli adam›n onlar. Lütfen onla-
r› ve paray› geri gönderin.
– Çocuk hakl›. Onlar bunlar› Oliver’›n çald›¤›n› sanacak-
lar. Kah! kah! diye gülmeye bafllad› Fagin. Hem gülüyor hem
de ellerini ovuflturarak:
– Bundan daha yerinde bir fley olmaz, diyordu.
Oliver, bafl›na gelenleri anlam›flt›. Birden aya¤a f›rlad› ve
avaz avaz ba¤›rarak yard›m istedi, sonra da odadan d›flar›
kaçt›.
Öbürleri Oliver’›n peflinden koflarken Nancy ba¤›rd›:
– Bill, köpe¤e dikkat et. Çocu¤u parçalayacak!
78
