riyorum. fiimdi baflka fleylerden konuflal›m.
Oliver’›n bu iyileflme günleri mutlu günlerdi. Her fley son
derece sakin, temiz, düzenliydi. Herkes son derece kibar ve
sevecendi. Sanki Oliver, cennetin ortas›nda yafl›yordu. Elbise
giyecek hâle gelince, Bay Brownlow ona yepyeni bir tak›m el-
bise, yeni bir kasket, bir çift ayakkab› getirtti.
Bay Brownlow, bir akflam oturmufl Bayan Bedwin’la konu-
flurken, kendisini iyi hissediyorsa, Oliver’›n çal›flma odas›na
gelmesini söyledi. Onunla biraz görüflmek istiyordu.
Bayan Bedwin:
– Tanr› bizi korusun. Hemen ellerini y›ka çocu¤um, dur da
saç›n› güzelce tarayal›m. Seni isteyece¤ini önceden bilmifl
olsayd›k, sana temiz bir yaka takard›k da gümüfl para gibi
parlard›n.
Oliver, yafll› kad›n›n söylediklerini yapt›. Son derece zarif
ve güzel görünüyordu. Kad›n onu bafltan t›rna¤a kadar büyük
bir sevinçle süzdü. Hatta sonunda, onu daha iyi giydirse bile
pek bir fleyin de¤iflece¤ini sanmad›¤›n› da söyledi.
Oliver, bu sözlerden cesaret alarak çal›flma odas›n›n kap›-
s›n› çald›. Bay Brownlow içeriye girmesini söyledi. Oliver ken-
disini kitaplarla dolu, penceresi bahçeye bakan küçük bir arka
odada buldu. Pencerenin önüne çekilmifl bir masaya Bay
Brownlow oturmufl, kitap okuyordu. Oliver’› görünce kitab› bir
kenara itti, masaya yaklafl›p oturmas›n› söyledi. Oliver oturdu.
Bay Brownlow, çocu¤un yerden tavana kadar uzanan raf-
lar› merakl› gözlerle seyretti¤ini fark edince:
– Çok kitap var de¤il mi o¤lum? diye sordu.
70
