basit ama temiz bir yer düfllerken, içinde eflya olarak yaln›z saman
bulunan, ç›plak döflemelerden oluflan kulübeleri görünce, bütün
umutlar›n›n tükendi¤ini duyumsad›.
Tom, sesinin en yumuflak tonuyla Mocambo’ya, bu kulübeler-
den hangisinin kendisine ait oldu¤unu sordu.
– Bilmem... Bir kiflilik yer olacak, belki flu olur. Bir sürü zenciyi
nereye t›k›flt›raca¤›z bakal›m.
Sefalet içindeki köleler, bir yandan m›s›r ö¤üterek akflam ye-
meklerini haz›rlarken, her kafadan bir ses ç›k›yordu. Sabah, gün
do¤umundan akflam geç saatlere dek çal›flt›r›lan bu insanlar›n ya-
flam› çok güçtü. Çok kötü koflullarda çal›flt›r›l›yor ve yafl›yorlard›.
Tom, çevresine üzüntüyle bak›n›rken, kendisine de küçük bir
torba m›s›r unu verildi. Tom elinde torbayla dolafl›rken; güçleri de-
¤irmenin çark›n› çevirmeye yetmeyen iki kad›n gördü. Gidip onlara
m›s›r› ö¤ütmelerinde yard›m etti. Kendisine verilen m›s›r› ö¤ütmek
için uzun süre bekledi. Kad›nlar, Tom’un onlara yapt›¤› iyili¤e karfl›-
l›k ekme¤ini piflirdiler.
* * *
84
