261
• iflin alay›nda olmak:
Bir ifli önem vermeyerek yapmak.
Bizim can›m›z ç›k›yor, ama sen iflin alay›ndas›n.
• iflinden olmak:
‹flini yitirmek.
‹flinden olunca çok üzüldü.
• ifline gelmek:
Kendi yarar›na uygun olmak.
‹fline geldi¤i zaman yard›m ederdi.
• iflini bilmek:
1.
Yapaca¤› ifl için gerekli bilgiye sahip olmak.
‹flini bilen bir insand›r o.
2.
Hangi durumlardan yarar sa¤layaca¤›n› bilmek.
O iflini bilir, aç kalmaz.
• iflini bitirmek:
1.
Yapt›¤› ifli sona erdirmek.
‹flini bitirip evin yolunu tuttu.
2.
Bir kimseyi ifl yapamayacak bir duruma sokmak.
Benim iflimi bitirdiler, art›k mahvoldum.
3.
Öldürmek.
Sokak ortas›nda iflini bitirdiler.
• ‹flin içinde ifl var:
‹fl göründü¤ü gibi de¤il, bu iflin içyüzü baflka, anlam›n-
da söylenir.
San›r›m bu iflin içinde ifl var.
• iflin içinden ç›kamamak:
U¤raflt›¤› sorunu, ifli baflar›yla sonuçland›ramamak.
Bu iflin içinden ç›kamad›k.
Deyimler/259-279 21/07/2010 21:02 Page 261
