257
• insan sarraf›
(*)
:
‹nsanlar›n karakterini anlayacak duruma gelmifl kimse.
‹fli gere¤i insanlarla sürekli birlikte bulundu¤undan in-
san sarraf› olmufltu.
• inflallahla maflallahla:
Hiç emek harcamadan, anlam›nda söylenir.
‹nflallahla maflallahla bu ifl bitmez.
• ipe çekmek:
Bir kimseyi asarak öldürmek.
O dönemde katilleri ipe çekerlerdi.
• ipe sapa gelmez:
Akla yatmayan, birbirini tutmayan sözler için kullan›l›r.
‹pe sapa gelmez sözler söylüyordu.
• ipe un sermek:
‹stenilen ifli yapmamak için geçersiz birtak›m nedenler
ileri sürmek.
Odas›n› temizlememek için ipe un seriyordu.
• ipi koparmak:
Yak›nl›¤› bulunan kifli ya da ba¤l› bulundu¤u kurulufl ile
iliflkisini kesmek.
Çal›flt›¤›m flirketle ipi kopard›m.
• ipin ucunu kaç›rmak:
Bir ifli yürütmede ya da bir fleyi kullanmada gereken öl-
çüyü yitirip art›k duruma egemen olamamak.
Art›k çok yorulmufl, ipin ucunu kaç›rm›flt›.
• ‹piyle kuyuya inilmez (birinin):
Ona güvenerek bir fley yap›lmaz.
Onun ipiyle kuyuya inilmez.
• iple çekmek (bir zaman›):
Sab›rs›zl›kla beklemek.
Yaz tatilini iple çekiyordu.
(*) sarraf:
Para, alt›n al›flverifli yapan kimse.
Deyimler/238-258 21/07/2010 21:02 Page 257