– Evet, evet, dedim. Söyleyin St. John, Mr. Briggs’e yazsam bana
Mr. Rochester hakk›nda bilgi verebilir mi?
– Sanmam Jane, k›sa bir süre için Mr. Rochester’› unut ve beni din-
le. Sana söyleyece¤im önemli bir fley var. Mr. Briggs bana neden yaz-
d› biliyor musun?
– Hay›r.
– Bana Madeira’daki amcan John Eyre’in ölmüfl oldu¤unu ve senin
art›k zengin bir kad›n oldu¤unu bildirmek için.
– Zengin mi? diye hayk›rd›m.
– Evet öyle. Amcan sana 20.000 sterlin b›rakt›.
O kadar flafl›rm›flt›m ki anlayamad›m. Sonra üzüldüm. Çünkü am-
cam, benimle ilgilenen tek akrabam olmufltu. Onu kaybetti¤ime çok
üzülmüfltüm.
St. John:
– Eee Jane, 20.000 sterline pek sevinmifl görünmüyorsun. Onu is-
temiyor musun? diye sordu.
– Evet, evet, istiyorum elbette, dedim ve ona duygular›m› anlatma-
ya çal›flt›m.
Gitmek üzere kap›ya yaklaflt›¤›nda:
– St. John, Mr. Briggs neden size yazd›? dedim.
– Oh, ben bir papaz›m ve papazlara genellikle böyle garip sorular
sorulur.
– Hay›r, dedim. Yan›t›n›z yeterince iyi de¤il.
– Bu çok garip bir öykü Jane, dedi. Diana ve Mary bunu sana söy-
lese daha iyi olur.
– Fakat bilmem gerek, diye hayk›rd›m. Lütfen St. John, söyleyin!
– Pekâlâ, dedi. Söyleyece¤im. Benim ad›m›n St. John Eyre Rivers
oldu¤unu biliyor muydun?
– Hay›r, bilmiyordum, dedim. O anda birdenbire her fleyi anlam›fl-
t›m.
St. John:
– Annemin ad› “Eyre”di, diyerek devam etti. ‹ki tane erkek kardefli
vard›. Biri, Miss Jane Reed’le evlenen rahip, ötekisi de Madeira’da ya-
79
