sa¤a sola k›p›rdan›yor, hafif homurtular ç›kar›yordu.
Collins ve Herbert, Sezar’a iyice yaklaflt›lar. Collins elin-
deki sopay› bir kez daha kuvvetli bir flekilde Sezar’›n k›zarm›fl
burnunun üzerine indirdi. Hayvan, inleyerek köflesine iyice
sokuldu.
Bu sert hareket karfl›s›nda Herbert’›n tüyleri diken diken
olmufltu.
Collins aslana a¤z›n› açmas› için emir verdi, bir yandan
da çenesinin alt›na sopas›yla dokunuyor, a¤z›n› açmas›n›
sa¤lamaya çal›fl›yordu.
Sezar daha önce yapt›¤› bir gösteriden, ne yapmas› ge-
rekti¤ini an›msam›flt›. Birkaç kez esnedikten sonra, kocaman
a¤z›n› sonuna kadar açt›.
Collins:
– Aferin sana, dedi. Sonuçtan memnun olmufltu. Her-
bert’›n da sakin görünmesi onu umutland›rm›flt›.
Fakat Herbert, henüz ne oldu¤unu anlamad›¤› için huy-
suzlanm›yordu. Aslan›n kocaman a¤z›na kafas›n› sokmas›
gerekti¤ini anlad›¤›nda buna kesinlikle karfl› duracakt›.
Collins:
– Haydi s›ra sende, diyerek Herbert’› aslan›n aç›kta duran
a¤z›na do¤ru h›zla çekti. Birden Herbert’›n bütün adaleleri
gerildi, kulaklar› dikildi. Bu emre uymas› beklenemezdi. Ken-
disini bütün gücüyle geriye do¤ru çekti. Collins, yine bir hare-
ketle zinciri kuvvetlice çekti. Bir anda Herbert’›n solu¤u kesil-
128
