Sezar’›n burnuna indi h›zla. Hayvan can ac›s›yla geriledi. Bir
yandan da homurdan›yordu. Ön ayaklar›ndan birini kald›rm›fl,
yoluna ç›kan› itmek ister gibi bir hareket yap›yordu. Hiç bek-
lemedi¤i anda yedi¤i ikinci sopa darbesiyle köfleye çekildi.
Fakat hayvanlar›n kral›, bu kadarc›k fleyle yenilgiyi kabul
edemezdi. Oldu¤u yere çöktü, atlamaya haz›rland›. Bafl›n›
arkaya do¤ru att›. ‹nsafs›z sopa yine burnuna inmiflti.
– Yakala, dedi Victor alçak sesle... Art›k burnunu kald›ra-
m›yorsun de¤il mi? Hiç fena de¤il... Ama yetmez... Geri çe-
kil...
Sopa belirli aral›klarla Sezar’›n ac›yan burnuna iniyordu.
Hayvan bo¤uk inlemelerle geriliyordu.
Collins, gözlerini Sezar’dan ay›rmadan:
– Görüyorsunuz çocuklar de¤il mi? dedi yard›mc›lar›na.
‹nsan, do¤ay› yenebiliyor. Çünkü, kol gücünü ak›lla besliyor.
Nas›l mat ettim, gördünüz. Fakat henüz kazanm›fl say›lmam.
Difllerinin ve t›rnaklar›n›n gösterdi¤i kadar vahflî de¤il. Ama
daha benim için bir fleyler düflünüyor. fiimdi elimdeki sopay-
la onun akl›ndan geçenleri silip ataca¤›m.
Sopa yine insafs›zca Sezar’›n burnuna inip kalk›yordu.
Collins onu iyice bir köfleye k›st›rm›flt›. Hayvan, elinden gel-
di¤i kadar küçülmeye çal›fl›yordu. Sonra a¤z›n› kocaman
açarak esnedi.
– Bu kez hesab› tamam, dedi Collins nefleli bir sesle.
Sezar kimin karfl›s›nda oldu¤unu anlad›. Bu esneme yenilgi
123
